دیپلماسی اقتصادی با نقش آفرینی معدن

به گزارش دنیای معدن از روابط عمومی اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی ایران، هرچند اهمیت این موضوع به خوبی قابل درک است اما در سال های گذشته وضع تحریم ها دامنه این همکاری را کم و کمتر کرده است. تا جایی که برای مقابل با آثار تحریم به سراغ راهکارهایی همچون بومی سازی  رفته ایم. هرچند حرکت به سمت بومی سازی و کاهش وابستگی به واردات می تواند اتفاق مهمی تلقی شود و در کاهش ارزبری اثر گذار باشد اما فراموش نکنیم دستیابی به برخی دانش ها و تکنولوژی ها هنوز در داخل کشور امکان پذیر نیست .

نمونه ای از این موضوع را باید در تکنولوژی استحصال لیتیوم، این ماده ارزشمند معدنی مشاهده کرد. امروز ذخایر ارزشمندی از این ماده معدنی در کشور شناسایی شده است که بهره برداری از آنها می تواند به انقلاب معدنی منجر شود اما عدم دسترسی به تکنولوژی های استحصال این موضوع را به تعویق می اندازد.  تکنولوژی استحصال لیتیوم تنها در اختیار در چند کشور است که بدون شک با توسعه ارتباط های سیاسی و اقتصادی می توان وارد همکاری های خوبی شد.

درواقع موضوع مهم توسعه روابط سیاسی و اقتصادی است. حلقه مفقوده در وزارت خارجه که می تواند با فعال شدن رایزن های اقتصادی و تعریف کارگروه های مشترک با حضور فعالان بخش خصوصی به تغییرات مهمی منجر شود.

به گفته معاونت معادن و فرآوری مواد وزرات صمت، اگر انتظار  داریم با کشورهایی که در اولویت های سیاسی ما قرار دارند ارتباط مان را در حوزه اقتصادی توسعه دهیم، هیچ بخشی نمی تواند حتی نزدیک به معدن قرار بگیرد. گردش مالی که می توانیم با توسعه همکاری های معدنی مان با این کشورها داشته باشیم اساسا یک رقم متفاوت است. می توانیم ظرفیتی که در بخش معدنی افغانستان وجود دارد را با آمار و ارقام صادرات و واردات مان به کشورهای دیگر مقایسه کنیم.

این موضوع نشان می دهد بخش معدن ظرفیت بالایی در ارزآوری دارد تنها باید به واسطه رایزن های اقتصادی این ظرفیت ها را بالفعل کرد.

 در این بین تشکل های معدنی و انجمن های معدنی می توانند با قرارگیری در کنار وزارت صمت و خارجه در بهره برداری از این فرصت، نقش آفرینی کرده و مسیر برای دستیابی به این اهداف را فراهم کنند.

درواقع پیش از افزایش تعاملات بین المللی باید از ظرفیت تشکل ها و انجمن های معدنی در این راستا استفاده کرد.