کمبود انرژی توسعه را سخت کرده است

این همایش امروز با تاخیر دو ساله بدلیل کرونا برگزار شد

همه چیز از کلمه توسعه آغاز شد، روزگاری طرح جامع فولاد مصوب و در اندک زمانی ظرفیت تولید فولاد به ۳۰ میلیون تن رسیده و امروز براساس مجوزهای صادر شده و طرح های در دستور کار ظرفیتی بیش از ۵۵ میلیون تن خواهیم داشت.

توسعه بر ۴ پایه استوار است، زیرساخت ها،مواد اولیه، توسعه تجاری و نیروی انسانی

کمبود در زیرساختهای انرژی شرایط ما را برای توسعه دشوار کرده است.

تولید فولاد به مواد اولیه بیشتر و همچنین نیروی کار و متخصص نیاز دارد.

در کنار این موارد نیازمند توسعه تجاری هستیم

امروز خیلی از کشورها تولیدکننده فولاد نیستند اما ما امروز فولاد ایرانی داریم و در حال ایران فولادی در حرکت هستیم

اما برای رسیدن به این ارقام نیازمند سرمایه گذاری در تمام ابعاد هستیم. باید بازار را توسعه دهیم و در طرح های عمرانی سرمایه گذاری کرد.

سیاست گذاری های دولت بازار خارجی را محدود کرده است.

پرداختن به پیش نیازهای صنعت فولاد نسبت به اجرای طرح های فولادی اولویت دارد، آینده فولاد جهان در حال تغییر است و حرکت به سمت فولاد سبز اجباری است و همین موضوع رقابت برای سال های پیش رو را سخت می کند.

اعتقاد به فولاد ایرانی اشتباه است زیرا زیرساخت های آن فراهم نیست.

سرمایه گذاری در زیرساخت ها معمولا از بودجه های ملی و سرمایه گذاری های جهانی تامین می شود که برای ما هیچ کدام امکان پذیر نیست. راهکار ما ورود بخش خصوصی است. اگر پیش تر اجازه می دادیم این شرکت ها توسعه پیدا کنند امروز با نگرانی همراه نبودیم.

دخالت دولت در عرضه و تقاضا ، آزادی عمل را از بین برده است

باید اجازه داد سرمایه های مردمی به این بخش حرکت کنند.

در هیچ دوره ای مطالبات دولتی همچون مالیات، مورد اعتراض بخش تولید و تجارت نبوده آن هم زمانی که کارخانه های ما به دلیل کمبود گاز و برق فعالیت کارخانه ها را متوقف می کند.