تحلیلگر ایرانی؛ ثروت های معدنی افغانستان تاحد زیادی دست نخوره باقی مانده است

به گزارش دنیای معدن، کیوان جعفری طهرانی تحلیلگر صنایع فولاد و معدن مستقر در ایران به S&P Global Platts گفت: به نظر می رسد با ظهور دولت طالبان، ثروت های معدنی فراوان افغانستان تا آینده ای قابل پیش بینی بکر باقی بمانند.

آینده چشم انداز استخراج موادمعدنی افغانستان به دلیل وضعیت سیاسی بسیار غیر قابل پیش بینی آن، نامشخص باقی مانده است.

وی در مصاحبه با S&P Global Platts گفت: این امر به ویژه به دلیل اینکه افغانستان محصور در خشکی است به این معناست که روابط خوب با همسایگان ازجمله چین، ایران و پاکستان برای حمل و تجارت موادمعدنی برای آن اهمیت حیاتی دارد.

براساس تحقیقات طهرانی، افغانستان دارای ذخایر فراوان سنگ آهن با عیار بالا و همچنین ذخایر بالقوه و بکر لیتیوم و مس به عنوان بزرگترین ذخایر مس و لیتیوم جهان است.

طهرانی به Platts گفت: من دو بار از معادن این کشور دیدن کرده ام. اولین بار به سال 2003 بر می گردد و سپس یک دهه بعد در سال 2014 به این کشور سفر کردم. در این سفرها متوجه شدم که وقتی صحبت از وضعت موادمعدنی افغانستان می شود این موضوع به هیچ وجه نباید بی اهمیت تلقی شود. این ذخایر همان ذخایر موادمعدنی بکری هستند که دلیل مداخلات اتحاد جماهیر شوری در افغانستان در اواخر دهه 1970 شدند.

به گفته این تحلیلگر، افغانستان دارای 1.85 میلیارد تن سنگ آهن (در یک معدن) با عیار متوسط آهن 62 درصد است. یک کنسرسیوم هندی به رهبری فولادساز SAIL برنده مناقصه برای بهره برداری از بخشی از ذخایر سنگ آهن حاجی گک Haji Gak بود.

یکی از معدنکاران کانادایی نیز برای فعالیت در بخش دیگری از این پروژه اعلام آمادگی کرده و موفقیت هایی نیز کسب کرده بود. با این حال فعالیت در افغانستان شاید بیش از هر زمان دیگری، آینده ای مبهم و نامشخص دارد.

سازمان زمین شناسی آمریکا USGS به ذخایر لیتیوم افغانستان اشاره کرده اما این سازمان ذخایر این ماده را برآورد نکرده یا نسنجیده است. تقاضا برای لیتیوم در سراسر جهان به دلیل استفاده از آن در ساخت باتری برای کاربرد های انتقال انرژی، رو به افزایش است.

به گفته این تحلیلگر، این کشور احتمالا دارای بزرگترین ذخایر لیتیوم بکر جهان است و برخلاف بولیوی ذخایر لیتیوم در این کشور در چندین منطقه پراکنده شده است.

طهرانی گفت: با توجه به وضعیت ناامن این کشور در 43 سال گذشته هیچ فرصتی برای استفاده از این ذخایر فراهم نشده است.

تحقیقات طهرانی در افغانستان باعث شده این تحلیلگر ذخایر لیتیوم افغانستان را حداقل 20 میلیون تن برآورد نماید.

براساس چکیده گزارش کامودیتی های معدنی ژانویه سازمان زمین شناسی آمریکا، این عدد در مقایسه با ذخایر شناخته شده جهانی لیتیوم که حدود 86 میلیون تن است قابل توجه است.

به گفته این تحلیلگر، شرکت های خارجی از جمله چینی، هندی و دیگر کشورها تلاش کرده اند از معادن افغانستان بهره برداری کنند اما به دلیل هرج و مرج محیطی، معادن این کشور هرگز به طور کامل مورد بررسی و بهره برداری قرار نگرفت و هنوز هم اغلب بکر باقی مانده اند یا اینکه به صورت خیلی سطحی مورد بهره برداری قرار گرفته اند.

طهرانی گفت: در سال 2007 کنسرسیومی از شرکت های چینی برای بزرگترین پروژه مس در افغانستان موسوم به مس عینک Aynak به مدت 30 سال اعلام آمادگی کرد و این معدن را اجاره نمود. براساس گزارش منتشر شده توسط وزارت معادن و پترولیوم افغانستان، ذخایر این کشور حدود 240 میلیون تن سنگ معدن مس است اما می تواند بسیار بیشتر از اینها نیز باشد.

طهرانی گفت: اینکه آیا افغانستان می تواند بهره برداری از این عناصر و ذخایر را آغاز کند یا نه بستگی به عملکرد دولت جدید طالبان دارد. اگرچه افغان ها به فناوری و سرمایه گذاری نیازمندند اما قبل از هر چیز تامین امنیت از اهمیت ویژه ایی برخوردار است.

این تحلیلگر میزان مصرف فولاد افغانستان را در حدود 1 تا 1.5 میلیون تن در سال عنوان کرد که عمدتا محصولات طویل فولای می باشند. با این حال تخمین زد که حدود 3 میلیون تن در سال برای بازسازی افغانستان نیاز باشد.

طهرانی گفت: هنوز مشخص نیست که سیاست طالبان برای بازسازی چیست و همچنین درمورد قراردادهای قبلی چه خواهند کرد.

وی در خاتمه گفت: چیزی که به طور قطع واضح و مشخص است، موقعیت جغرافیایی افغانستان است. در اطراف این کشور هیچ دریایی وجود ندارد و بنابراین روابط دوستانه و پیوند خوب با همسایگان برای این کشور از اهمیت بسزایی برخوردار است.