رامین رضائیان به استقلال می رود!
دنیای معدن: هواداران استقلال ۹۰ دقیقه نه تنها به من توهین نکردند که من را تشویق هم کردند. من همانجا گفتم اگر گل هم بزنم به احترام هواداران استقلال شادی نمی‌کنم.
به گزارش دنیای معدن، رامین رضائیان یکی از مورد توجه‌ترین بازیکنان فوتبال ایران به شمار می‌رود که طی هفته‌های اخیر به دلیل حواشی رخ داده در بازی پرسپولیس و سپاهان بار دیگر خواسته یا ناخواسته در متن اتفاقات قرار گرفت. او که به شکل ناباورانه‌ای در ورزشگاه آزادی شعار عده‌ای از هواداران تیم سابقش را علیه خودش تحمل کرد، پس از پیروزی برابر ملوان فرصت را غنیمت شمرد تا درباره این موضوع و نکات مهم دیگری که در ذهن داشت، حرف بزند.
این گفت‌وگوی نزدیک به ۸ دقیقه‌ای رضائیان با خبرنگاران اصفهانی پس از پیروزی طلایی‌پوشان مقابل ملوان در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی و صعود به نیمه نهایی را در ادامه می‌خوانید.
از شما خواهش دارم که صحبت‌های من را تکه تکه پخش نکنید و کامل پخش کنید. در این چند مدت دوست نداشتم حرف بزنم ولی سوءتفاهماتی برای خود من بود و دوست داشتم حل بشود. به‌خاطر اینکه من فوتبال را یک طور دیگر یاد گرفته‌ام.
وقتی در بازی با پرسپولیس در استادیوم اتفاقی افتاد؛ عده‌ای پشت دروازه بودند و من می‌دانم از کجا و از چه لیدری این اتفاق افتاد. بعد از بازی مصاحبه کردم و خیلی از طرفداران سپاهان گفتند برای مصاحبه و این چیزها... من اگر آن حرف را زدم هیچ وقت ۲۰۰ نفر را در یک استادیوم ۶۰،۷۰ هزار نفری به چشم هواداران ۳۰،۴۰ میلیون پرسپولیسی نمی‌بینم.
همیشه تعصب سپاهان را می‌کشم
همانطور که من الان دو سال است که در سپاهان بازی می‌کنم، بازوبند دستم نبوده ولی همیشه سعی کرده‌ام به عنوان یک بزرگتر و به عنوان کسی که ۱۵ سال است که در این فوتبال هست، همیشه دغدغه‌هایشان را گفته‌ام و همیشه سعی کرده‌ام کنارشان باشم. حتی گلزنی در جام جهانی که بهترین خاطره زندگی من است را کنار سپاهان و هم تیمی‌هایم دارم. مطمئنا هر جایی هم که بروم بازی کنم و حتی اگر روبه‌روی سپاهان باشم، تعصب سپاهان را می‌کشم. چرا نباید بکشم؟! به‌خاطر اینکه من اینجا دو سال از بهترین سال‌های فوتبالی‌ام را دارم.
گفتم اگر به استقلال گل بزنم خوشحالی نمی‌کنم، چون ...
یک اتفاقی هم بازی برگشت با استقلال افتاد. حالا دوستان رسانه‌ای هیچ وقت به من لطف ندارند. هیچ وقت این اتفاق را ندیدم که بیرون از زمین فوتبال رخ بدهد و من شاهدش باشم. هواداران استقلال ۹۰ دقیقه نه تنها به من توهین نکردند که من را تشویق هم کردند. من همانجا گفتم اگر گل هم بزنم به احترام هواداران استقلال شادی نمی‌کنم، چون من ۱۵ سال است که در این فوتبال هستم و یک مربی نداشته‌ام که به او بی‌احترام کرده باشم. من سال‌ها برای این احترام ریاضت کشیده‌ام و حتی جواب هم تیمی که به من بی‌احترامی کرده را نداده‌ام و در سکوت خودم سعی کرده‌ام حلش کنم.
آن پیشکسوت نباید من را قضاوت کند
یک اتفاقی هم افتاده. اگر پیشکسوتی هم به تلویزیون می‌رود، خواهش می‌کنم خیلی محترمانه صحبت کند. شما نباید یکی مثل من را قضاوت کنی. شما وقتی به تلویزیون می‌روی و تریبون دارید، از تجاربت باید بگویی، از مشکلات فوتبال ایران بگویی، از اینکه جوان‌ها چه راهی را بروند که بیشتر پیشرفت کنند و روز به روز استعدادشان شکوفا بشود. شما باید درباره این موارد صحبت کنید و من را قضاوت کنید.
چرا باید از اوسمار رخصت بگیرم؟!
درباره نیمکت پرسپولیس یک صحبتی شده بود که رامین رضائیان نرفت. این کار غیرحرفه‌ای هست. من با کادری که کار نکردم چرا باید به سمت‌شان بروم؟! سیدجلال بزرگ من بود، کاپیتان من بود، تمام کاپیتان‌های عزیز پرسپولیس را در هتل دیدم و رخصت گرفتم و قبل از بازی آقای سیدجلال را دیدم و رخصت گرفتم و خودش هم می‌داند. ولی سمت کادر فنی نرفتم. چرا این صحبتها مطرح می‌شود. این کار غیرحرفه‌ای است.
کار من در فوتبال ایران خیلی سخت شده
در اینجا می‌خواهم صحبت دیگری هم انجام بدهم. همیشه توقع از رامین رضائیان بالا است. خیلی هم خوب است و من کیف می‌کنم. ولی آیا می‌بینید هر بازی دو بازیکن را جلوی من می‌گذارند و من به سختی باید برای هم تیمی‌هایم موقعیت ایجاد کنم. به‌خاطر اینکه تمام مربیان آنالیز می‌کنند و یکی دو نفر را می‌گذارند جلوی من. حتی نیمه دوم یک وینگر هم جلوی من تعویض می‌کنند و بازیکن تازه نفس می‌آورند. کار من خیلی سخت شده در فوتبال ایران. با این حال سعی می‌کنم همیشه در کنار تیم و بچه‌ها باشم.
اگر بخواهم صحبت کنم یک دنیا حرف دارم
آخرین حرفی که می‌خواهم بزنم حرف دل هواداران سپاهان است. اول فصل تلویزیون شبکه‌ای نبود که بزنی و موضوعش سپاهان نباشد. سقف قرارداد نباشد! مشکلات مدیریت نباشد! بماند که یک سری اتفاقات در باشگاه افتاده و من خودم خیلی ناراضی هستم. ولی الان همه چیز خوب شده؟! من هم یک جایی گفتم که سپاهان وقتی ضربه خورد که آنجا آن اتفاق افتاد (اشاره به احکام کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ایران).
الان همه چیز خوب شده؟! کمیته انضباطی سقف را رعایت کرده؟! همه چیز خوب است؟! دیگر هیچ برنامه تلویزیونی درباره سقف قرارداد و این اتفاقات صحبت نمی‌‌کند. واقعا این برایم درد است. اگر بخواهم صحبت کنم یک دنیا حرف دارم. اما چیزی که من یاد گرفتم این است که به همه احترام بگذارم.
گاهی اوقات از صمیم قلب ناراحت می‌شوم
یک روزی هم هر جا بازی کنم، اگر آقای مورایس روی نیمکت آن تیم باشد، می‌روم و دست می‌دهم. همانطور که در الدحیل بودم و به آقای برانکو دست دادم. آقا یحیی مربی پرسپولیس بود و رفتم دست دادم. چرا طرفدار کارهای غیرحرفه‌ای هستیم ما؟! چرا باید یک کار غیرحرفه‌ای را انجام بدهم که توی چشم باشم؟! من نمی‌خواهم! یاد گرفته‌ام به همه احترام بگذارم، به همه شما عزیزان (خبرنگاران)، به هواداران. همیشه هم تا روزی که بخواهم فوتبال بازی کنم، با جان و دل بازی می‌کنم. من سال‌هاست در سکوت کار می‌کنم، اما اتفاقات و حواشی‌ای برای من رخ می‌دهد که اصلا خوب نیست. به خدا قشنگ نیست. من هم تنهایی خودم را دارم و گاهی اوقات از صمیم قلب ناراحت می‌شوم. اگر بخواهم حرف بزنم یک دنیا حرف دارم. اما باز هم سکوت می‌کنم درباره یک سری اتفاقات. اما امیدوارم جواب سوال‌هایی که دارید را داده باشم.
از اتفاقات بازی با نساجی واقعا ناراحت شدم
اولین سوال را پس از ۵:۲۳ ثانیه صحبت مداوم رامین رضائیان درباره موضوعات مختلف که درباره هیچ‌کدامشان به طور کامل صحبت نکرد، خبرنگاری از رامین رضائیان درباره حضور هواداران سپاهان پرسید و او در واکنش به آن با مطرح کردن گلایه خود گفت: «آره دمشان گرم سنگ تمام گذاشتند. یک حرفی هم بود درباره بازی با نساجی مازندران. واقعا من ناراحت شده بودم. توقعات همیشه زیاد است، اما هیچ وقت من رسانه‌ای نکردم و هر چیزی بوده در خانواده خودمان بوده. هفته‌ها طول کشید تا این قضیه را در خودم حل کنم.»
اگر شما رسانه‌ای‌ها نباشید فوتبال نیست
او ادامه داد: «این چند وقت ذهنم درگیر بود، برای اینکه دوست داشتم این سوءتفاهمات نباشد! من همیشه می‌گویم اگر شما دوستان رسانه‌ای نباشید، فوتبال نیست. واقعا از ته قلبم این را می‌گویم. ولی من خودم اهل رسانه نیستم و دو تا دوست رسانه‌ای ندارم. همیشه با خدای خودم قرار دارم و قرار داشتم و هیچ وقت از بنده خدا چیزی نمی‌خواهم. یعنی من اینطوری فوتبال و زندگی را یاد گرفته‌ام. اگر مسیر مسیر اشتباهی است شما ببخشید.»
در حالی که رضائیان دستانش را به مانند سربازان و به احترام خبرنگاران در کنار پیشتانی قرار داده بود و قصد داشت از میکسدزون خارج شود، خبرنگار دیگری از او درباره نرفتنش به سمت محرم نویدکیا در مصاف با مس رفسنجان پرسید. «رامین چند ثانیه‌ای برای متوجه شدن این سوال مکث کرد و سپس در واکنش به آن گفت: بله آخه چرا؟! مثلا آقا مهدی تارتار. من زمانی که راه آهن رفتم آقای مهدی من را بین ۳۰۰ بازیکن درجا انتخاب کرد. خب مربی من است و سمتش رفتم و با او دست دادم. طرفدار کارهای غیرحرفه‌ای نباشیم برای توی چشم بودن. من اینطوری نیستم. من فوتبال را طور دیگری یاد گرفته‌ام.»
برای سپاهان ۶۰-۴۰ را هم سوت نزنید
رامین رضائیان در ادامه موضوع دیگری به ذهنش خطور کرد و گفت: «یک صحبتی درباره بازی‌های بزرگ داشتم. در بازی‌های بزرگ داوران خیلی مهم هستند؛ برای سرعت دادن به بازی. من آن روز از آقا بیژن خواهش کردم که خطای ۵۰-۵۰ را حتی اگر به نفع ما هم بود نگیرد. بازی با پرسپولیس. تمام بازی با پرسپولیس را ببینید. تمام خطاهای کوچک را می‌گیرند و اجازه نمی‌دهند فوتبال سرعت بگیرد. همین امروز هم بازی با ملوان این اتفاق افتاد. تمام بازی‌های اروپایی را که می‌بیند سرعتش به‌خاطر همین است که داور خطای ۵۰-۵۰ را نمی‌گیرد. اینجا یک اتفاق کوچک را خطا می‌گیرند. من اینجا از داوران خواهش می‌کنم که حتی ۶۰-۴۰ را هم به نفع ما نگیرید و اجازه بدهید بازی سرعت بگیرد. همین خیلی مخصلیم.»
دیدگاهتان را بنویسید