آلمان همچنان متکی به زغال‌سنگ
دنیای معدن -پس از اینکه آلمان توافق آب و هوایی پاریس را امضا کرد، مصرف زغال‌سنگ در این کشور مدت‌ها در مرکز مباحث دولتی بود.
دولتی‌ها بر سر این موضوع بحث می‌کردند که چگونه تولید برق را از زغال‌سنگ به سوی منابع دیگر انرژی سوق دهند تا در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از سوی آلمان موثرتر عمل کنند.
تاکنون تلاش‌های زیادی برای این جایگزینی شده، اما خارج شدن تدریجی نیروگاه‌های اتمی آلمان از مدار تولید برق که پس از حادثه فوکوشیما به تصویب دولت آلمان رسیده بود و در حال اجراست، باعث شده این کشور نتواند پیشرفت زیادی در کم کردن تولید گازهای گلخانه‌ای، حاصل کند.
رشد کند توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و خورشیدی هم به موفق نبودن آلمان دامن زده است. پس از جنگ جهانی دوم و برای بازسازی کشور و صنایع، تولید برق با توجه به داشتن منابع غنی زغال‌سنگ، در جهت توسعه معادن زغال‌سنگ و توسعه نیروگاه‌های زغال‌سنگی سرعت گرفت.
زغال‌سنگ نرم یا لیگنیت در هنگام سوخت در نیروگاه‌ها یا مراکز تولید آب گرم مرکزی بیشترین آلودگی زیست محیطی و انتشار گازهای گلخانه‌ای را دارد.
این در حالی است که این کشور بزرگترین تولیدکننده این نوع زغال‌سنگ در جهان است و بیشترین ذخایر آن را دارد. چین، روسیه و امریکا از نظر ذخایر این نوع زغال‌سنگ در رتبه‌های بعدی قرار
می‌گیرند.
این نوع زغال‌سنگ در آلمان به صورت روباز با نرخ تمام شده پایین استخراج می‌شود. درحال‌حاضر با وجود آلودگی زیاد، به اجبار و از سر نیاز، استخراج و مصرف آن در این کشور ادامه دارد.
زغال‌سنگ سخت یا بیتومینه محصول آلمان، دارای کیفیت بالاتری است و هنگام مصرف، آلودگی کمتری ایجاد می‌کند، اما استخراج آن به صورت زیرزمینی بوده و دارای نرخ تمام شده بالاست.
سال‌هاست که دولت برای ادامه حیات این معادن یارانه پرداخت می‌کند. نرخ تمام‌شده این زغال‌سنگ در آلمان در سال ۱۳۹۴ خورشیدی(۲۰۱۵ میلادی) در هر تن ۱۸۰۰ یورو بود که در مقایسه با زغال‌سنگ وارداتی که ۶۸ یورو بود، تفاوت زیادی داشت.
دولت آلمان تصمیم به تعطیلی این معادن تا آخر امسال میلادی دارد و رقم یارانه اختصاص داده شده توسط دولت آلمان به این معادن از سال ۱۳۳۹ تا ۱۳۹۵ خورشیدی(۱۹۶۰ تا آخر ۲۰۱۶ میلادی) بیش از ۳۳۷ میلیارد یورو بوده است.
با توجه به رشد مصرف برق در کشور، خارج شدن تدریجی نیروگاه‌های اتمی از مدارِ تولید، رشدِ کند توسعه نیروهای تجدیدپذیر و گران بودن سوخت‌های جایگزین به نظر می‌رسد آلمان نیز نتواند در تعهدات خود به معاهده آب و هوایی در کوتاه‌مدت موفق باشد.
با وجود کم شدن مصرف زغال‌سنگ در سال ۱۳۹۵ خورشیدی(۲۰۱۶میلادی) نسبت به سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۰میلادی) پیش‌بینی می‌شود نیروگاه‌های زغال‌سنگی در آینده نزدیک، تامین‌کننده دست‌کم ۴۰ درصد نیروی برق آلمان باشند.
معادن روباز زغال‌سنگ نرم آلمان همچنان فعال و جایگزین تولید زغال‌سنگ‌های زیرزمینی هستند که متوقف
شده‌اند.
در سال ۲۰۱۰ میلادی، ترکیب تولید انرژی در آلمان ۴۲/۴ درصد زغال‌سنگ، ۲۲/۶ درصد برق اتمی، ۱۳/۶ درصد گاز طبیعی، ۱۶/۵ درصد انرژی‌های تجدیدپذیر و ۴/۹ درصد منابع دیگر از قبیل ژئوترمال بوده است.
این در حالی است که در سال ۲۰۱۶ میلادی، ۴۰درصد زغال‌سنگ، ۱۳ درصد برق اتمی، ۱۲ درصد گاز طبیعی، ۲۹ درصد انرژی‌های تجدیدپذیر و بقیه شامل منابع دیگر بوده و انرژی‌های تجدیدپذیر، افت تولید برق اتمی و افت مختصر مصرف زغال‌سنگ را جبران کرده‌اند.
بهرام فرزاد / کارشناس زغال سنگ
دیدگاهتان را بنویسید