ویدئو: چرا معدن کاران برای سفارش به هپکو مقاومت دارند؟
دنیای معدن: اعظم ذوالفقاری منظری؛ مرز های ایران همچنان برای ورود دستگاه هایی که هپکو توان تولیدش را دارد، باز است. این بار کارگران هپکو گزارش هایی از واردات دستگاه های نو از شرکت های تولیدکننده خارجی به کشور ارائه داده اند.
بخشنامه وزارت صمت برای تسهیل واردات!
حالا هم که مدیرکل دفتر بهره برداری معادن وزارت صمت، شرایط ورود ماشین آلات معدنی را اعلام کرده است. بخشنامه وزارت صمت، امضای کاوس قاسمی را بر خود دارد و در آن اعلام شده که همه «بهره برداران، شرکت های معدنی و پیمانکاران دارای قرارداد معتبر معدنی ... که متقاضی و واجد شرایط ورود ماشین آلات معدنی بیشتر از پنج دستگاه هستند» به این وزارتخانه اعلام کنند تا برآورد ماشین آلات مورد نیاز تا سال ۱۴۰۱ بررسی شود. این بخشنامه شاید اولین گام به سمت آزادسازی واردات خودرو های معدنی باشد که مایه نگرانی کارگران و مدیران هپکو شده است.
این نگرانی از کجا نشأت می گیرد؟ هپکو پس از ۱۵ سال از سیطره بخش خصوصی رها شد و به دولت بازگشت. اما دولت توان تأمین هزینه های بازگشت به کار این شرکت را نداشت. در واقع جبران خسارتی که مدیریت بخش خصوصی به این شرکت وارد کرده بود، بیش از توان دولت بود و در سال ۹۹ هیات وزیران در مصوبه ای ۵۵ درصد سهام این شرکت را به سازمان تأمین اجتماعی داد.
قضاوت هپکو براساس دوران خصوصی سازی
در دوران مدیریت بخش خصوصی در هپکو، مدیران این شرکت به جای آنکه به دنبال رونق در سالن های تولید این شرکت باشند، به توسعه کاغذی شرکت برای دریافت اعتبار بانکی روی آوردند، اما با توجه به اینکه جذب این اعتبارات منجر به تولید و درآمدزایی واقعی برای شرکت نشده بود، بدهی هپکو طی این ۱۵ سال به سیستم بانکی کشور به بیش از هزار میلیارد تومان رسید. توقف تولید در هپکو باعث شد تا بازار ماشین آلات معدنی و راهسازی در کشور از دست این شرکت خارج شود و معدن کاران نیاز خود را از تولیدات کشور های دیگر تأمین کنند. اما حالا که هپکو بار دیگر به چرخه تولید برگشته، روند واردات باید ادامه پیدا کند؟
۴۸۰ میلیون دلار برای واردات ماشین آلات مستعمل عمرانی و معدنی صرف شده است
سجاد غرقی، نایب رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق بازرگانی تهران گفته که بدون تأمین، تجهیز و جایگزینی ماشین آلات، کار در معادن با مشکل مواجه شده است. به گفته او ۷۱ درصد هزینه های عملیات معدن کاری مربوط به بخش هایی است که مستقیما با ماشین آلات سنگین معدنی ارتباط دارد و به همین دلیل وقفه در کار این ماشین آلات، به تولید و اقتصاد در معادن ضربه می زند.
معادن ماشین می خواهند، اما به هپکو سفارش نمی دهند
چه سازوکاری باید برنامه ریزی کرد تا هم معادن ضرر نکنند و هم هپکو به تولید برسد؟ هزینه واردات دستگاه های معدنی شفاف نیست، اما اهالی هپکو می گویند که تولید هر دستگاه دامپتراک حدود ۳۰ میلیارد تومان برای مصرف کننده هزینه دارد و مدیران معادن می توانند مبلغی را به عنوان پیش پرداخت در اختیار هپکو قرار دهند و مابقی را پس از تکمیل دستگاه تحویل گیرند. اما تاکنون حتی یک قرارداد هم از سوی معادن برای تولید ماشین آلات معدنی به هپکو ارائه نشده است!
این واقعیت ها را کنار هم بگذاریم؛ معادن برای کار نیاز به تأمین و تجهیز ماشین آلات معدنی دارند و در عین حال حاضر نیستند با هپکو، به عنوان تنها شرکت تولیدکننده واقعی این محصولات در کشور، وارد تعامل شوند! در این شرایط تلاش معدن کاران را برای واردات خودرو های معدنی آن هم دست دوم و کارکرده حتی گاهی با عمر بالای ۱۰ سال، صادقانه می بینید؟
منبع: خبرگزاری دانشجو
دیدگاهتان را بنویسید