مصرف انرژی داخلی چین به زغال سنگ متکی است

به گزارش دنیای معدن، به نظر می رسد پس از نزدیک به 6 ماه تلاش مداوم، دومین اقتصاد بزرگ جهان کمبود عرضه زغال سنگ خود را تعدیل نموده، اگرچه تجربه به وضوح به بازار و دولت نشان داده که با وجود اقدامات دولت چین برای کربن زدایی، زغال سنگ کماکان یک محصول کلیدی در تأمین انرژی مورد نیاز این کشور برای آینده قابل پیش بینی محسوب می شود و خواهد ماند.

داده‌های اداره ملی آمار چین نیز به این نتیجه‌گیری کمک می‌کند، زیرا طی سال‌های 2011 تا 2021، علیرغم تقریباً دوبرابر شدن تولید گاز طبیعی، با رشد پیوسته از 105.3 میلیارد متر مکعب به 205.3 میلیارد متر مکعب در این سال ها ، این محصول هنوز قادر به جایگزینی زغال سنگ در سبد مصرف انرژی این کشور نیست.

چین در حدود یک دهه گذشته، نسبتاً مشتاق به نظم بخشیدن به صنعت زغال سنگ خود بوده است. از جمله اقدامات این کشور کاهش عملیات های معدنی در ابعاد کوچک، افزایش تمرکز صنعتی و کاهش تولید زغال سنگ بوده و تولید این محصول در طی سال‌های 2014 تا 2016 کاهش یافته است. در رابطه با تقاضا، به عنوان مثال، صنعت فولاد چین در طی سال‌های 2013 تا 2015 تا حدودی به دلیل ظرفیت مازاد و ضربه تاخیری ناشی از بحران مالی در سال‌های 2008 تا 2009 در دوره تاریک خود قرار داشته است.

در طی سال‌های 2017 تا 2019 فعالیت‌های صنعتی چین پس از پشت سر گذاشتن مشکلات فراوان در روند بهبودی پایداری قرار گرفت و سپس طی سال‌های 2020 تا 2021 به یک مرحله توسعه قوی رسید که عمدتاً ناشی از تقویت اقدامات دولت در راستای نجات و تثبیت اقتصادی در برابر شیوع کووید-19 بود. در این زمان در حالی که این کشور برای پاسخگویی به نیاز بخش نیرو یا انرژی خود دوباره به زغال سنگ متوسل شده بود، تولید زغال سنگ خام چین، طبیعتاً با رشد بیشتری همراه شد.

برای سال 2021، تولید زغال سنگ خام چین در مقایسه با رشد سالانه 0.9 درصدی در سال 2020 یا حتی رشد سالانه 4 درصدی در سال 2019، بالغ بر 5 درصد افزایش یافت، هرچند در برابر میزان کل مصرف برق این کشور که 10.3 درصد در این سال افزایش یافته بود، کمرنگ شد. بر اساس داده‌های منتشر شده توسط اداره ملی انرژی چین در 17 ژانویه، صنعت این کشور با مصرف 5.61 تریلیون کیلووات ساعت یا 67.5 درصد از کل، پرمصرف ترین بخش بود که نسبت به سال گذشته 9.1 درصد رشد داشت.

با این حال، در سال های آینده، خانوارهای چینی ممکن است مصرف گاز طبیعی خود را به طور پیوسته افزایش دهند، به خصوص اگر یارانه دولتی برای کمک به کاهش بار مالی آنها کماکان باقی بماند.

در حال حاضر، برخی از روستاهای شمال چین برای هر خانواده بویلرهای گاز سوز نصب کرده‌اند تا نیازهای گرمایش زمستانی خود را تامین کنند و ممکن است در آینده این امر نیز به واقعیت تبدیل شود که آن‌ها مانند برخی دیگر در شهرستان‌های ایالات متحده ، ژنراتورهای برق گازسوز خود را نصب نمایند، زیرا باید برای هرگونه خاموشی ناگهانی در روزهای برفی آماده باشند. بدین صورت، شهروندان چینی واقع در نواحی روستایی ممکن است دیگر وحشتی از خبر کمبود برق در شبکه سراسری نداشته باشند، و زغال سنگ نیز به نوبه خود ممکن است چنین موقعیت مسلطی در بازار انرژی چین نداشته باشد.جعفری طهرانی