کمک دولت کره‌جنوبی به فولادسازان

به گزارش دنیای معدن، به نقل از کره نیوز، با این حال، مساله کلیدی هزینه است که انتظار می‌رود تنها برای تحقیق و توسعه در این خصوص به ده‌ها تریلیون وون نیاز باشد، که این امر برای شرکت‌ها تقریبا غیرممکن است و به تنهایی از عهده آن بر نخواهند آمد. هفتمین مجمع صنعت آینده به میزبانی اتاق بازرگانی و صنعت کره‌جنوبی (KCCI)، روز جمعه، مقامات برجسته صنعت فولاد این کشور را گرد هم آورد تا بر اهمیت اتخاذ زودهنگام توسعه احیای هیدروژن تاکید کنند. چانگ یون می، مدیر موسسه اقتصاد صنعتی و تجارت کره جنوبی در این گردهمایی اظهار کرد: صنعت فولاد کره در سال ۲۰۱۹ بالغ بر ۱۱۷میلیون تن گازهای گلخانه‌ای منتشر کرد که ۷/ ۱۶درصد از کل انتشار این کشور و ۳۰درصد از انتشار بخش صنعت را شامل می‌شود. اگر پیشرفت قابل توجهی در توسعه فناوری احیای هیدروژن وجود نداشته باشد، احتمال کمی ‌برای کاهش انتشار کربن وجود دارد. بسیاری از کارشناسان از دولت می‌خواهند که معافیت‌های مالیاتی و کمک‌های مالی قابل توجهی را به فولادسازان ارائه دهد تا فرصتی برای دستیابی به هدف انتشار کربن خنثی داشته باشند. آنها ادعا می‌کنند که برای شرکت‌های فولادی داخلی سخت است که در این بخش سرمایه‌گذاری‌های بزرگ انجام دهند و ریسک کامل آن را به تنهایی بپذیرند. یک مقام صنعتی تصریح کرد: توسعه زیرساخت‌های فناوری فولادسازی از طریق احیای هیدروژن، ده‌ها تریلیون وون هزینه خواهد داشت. اخیرا صنعت فولاد داخلی با شرایط رو به وخامت و کاهش سود روبه‌رو بوده است و رسیدن به مبالغ کلان برای سرمایه‌گذاری برای ما دشوار خواهد بود. همچنین شرکت پوسکو فولادساز پیشرو این کشور اعلام کرد که تحقق اهداف فولادسازی سبز این شرکت تا سال ۲۰۵۰ تا ۴۰ تریلیون وون هزینه خواهد داشت. این در حالی است که دولت‌های سایر کشورهای پیشرو که تلاش‌های خود را در راستای خنثی‌سازی انتشار کربن آغاز کرده‌اند، با حمایت از سیاست‌ها و معافیت‌های مالیاتی به شدت به صنعت کمک می‌کنند. رئیس‌جمهور مون جائه این و تیم اقتصادی‌اش باید در کنار شرکت‌ها مسوولیتی را برعهده بگیرند تا یک توفان فکری در این خصوص ایجاد شود و سیاست‌ها و حمایت‌های مالی را تنظیم کنند تا شانس دستیابی به هدف انتشار کربن صفر تا سال ۲۰۵۰ را داشته باشند. احیای مستقیم به این معنی است که سنگ‌آهن در دمای زیر نقطه ذوب‌آهن به یک محصول متخلخل و جامد از آهن فلزی خالص معروف به آهن‌اسفنجی، تبدیل می‌شود. این فرآیند شامل حذف اکسیژن از سنگ آهن است که پیش شرط تولید فولاد است. در فرآیندهای سنتی فولادسازی، این کار با استفاده از کربن یا کک انجام می‌شود، در حالی که در فرآیند ترکیبی، احیا از طریق هیدروژن غیر فسیلی انجام می‌شود.