صادرات فولاد ویتنام به احتمال زیاد در سال 2021 به 12 میلیون تن افزایش خواهد یافت، آیا شتاب ادامه خواهد داشت؟
دنیای معدن: طبق برآوردهای SteelMint ، انتظار میرود صادرات فولاد توسط ویتنام، تولیدکننده و مصرفکننده پیشرو فولاد جنوب شرقی آسیا ، در سال 2021 به 11.8 میلیون تن برسد. انتظار می رود صادرات فولاد این کشور از 9.24 میلیون تن در سال 2020، در این سال نزدیک به 28 درصد افزایش یابد.
به گزارش دنیای معدن، با این حال، ویتنام در سال 2020 واردکننده خالص فولاد بود. این کشور در طول سال نزدیک به 14 میلیون تن محصولات فولادی وارد کرد. داده های انجمن جهانی فولاد (WSA) نشان می دهد که در سال 2020 ، تولید فولاد خام ویتنام با 11 درصد افزایش در مقایسه با سال 2019 به 19.5 میلیون تن رسید. این در حالیست که میزان تولید فولاد این کشور در سال 2019 بالغ بر 17.5 میلیون تن بوده است.
سهم صادرات فولاد نهایی در کل تولید فولاد ویتنام در دوره ژانویه تا نوامبر سال2021 ، حدود 35 درصد بود. بر اساس داده های SteelMint ، در ماه نوامبر، کل صادرات فولادی این کشور بالغ بر 1.02 میلیون تن گردید، در حالی که داده های انجمن فولاد ویتنام (VSA) کل تولید محصولات فولادی نهایی را در طول این ماه را 2.9 میلیون تن نشان می دهد. بنابراین سهم صادرات این کشور حدود 35 درصد از کل تولید فولاد آن است.
فشار پاندمی و صادرات
افزایش صادرات فولاد ویتنام در سال 2021 موجب تداوم ثبات تولیدکنندگان داخلی این کشور گردید که به دلیل کاهش مصرف فولاد در بحبوحه شیوع کرونا و آغاز قرنطینه، بقای آنها با سختی مواجه شده بود.
صادرات فولاد تنها راه حل برای حفظ سطح تولید و تضمین فعالیت مشاغل ویتنام بود. صادرات این کشور در ماه اوت از 840 هزار تن، به 1.37 میلیون تن در ماه می رسید. در واقع، فولادسازان ویتنامی با پیشنهاد دولت مبنی بر اعمال مالیات 5 درصدی بر صادرات شمش فولادی در ماه ژوئیه، در جهت کنترل افزایش قیمت فولاد، مقاومت کردند، زیرا این امر باعث افزایش 35 دلاری قیمت فوب شمش صادراتی ویتنام می شد و متعاقب آن در سطح جهانی قیمت های فولاد این کشور را غیررقابتی می کرد.
سقوط خرید چینی ها
در سال 2020، صادرات فولاد ویتنام در مقایسه با میزان صادرات 6.25 میلیون تنی در سال 2019، با یک رشد سالیانه 47 درصدی مواجه شد. دلیل آن عمدتاً ناشی از افزایش نجومی 700 درصدی صادرات به چین، از 0.45 میلیون تن در سال 2019 به 3.59 میلیون تن در سال 2020 بود. با این حال، انتظار می رود صادرات فولاد این کشور به چین در سال جاری به 2.88 میلیون تن کاهش یابد.
در حالی که چین شاهد شکوفایی اقتصادی خود بعد از پاندمی بود، قیمت فولاد در اقتصادهای بزرگ آسیایی تا حد زیادی کاهش یافت. در نتیجه، تولیدکنندگان چینی با توجه به افزایش قیمتهای داخلی فولاد در این کشور، بیش از پیش برای واردات فولاد تشویق شدند.
این امر افزایش خارق العاده واردات محصولات فولادی نیمه ساخته توسط چین را توجیه می کند که در سال 2020 از 17 میلیون تن فراتر رفت. داده های «استیل مینت» نشان می دهد که واردات محصولات فولادی نیمه ساخته چین تا اکتبر سال جاری بالغ بر 9 میلیون تن گردیده است.
افزایش شدید صادرات به اتحادیه اروپا، ایالات متحده آمریکا
از سوی دیگر، انتظار میرود صادرات فولاد ویتنام به اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا به ترتیب حدوداً بیش از 500 درصد و 400 درصد افزایش یابد. در حالی که صادرات این کشور به اتحادیه اروپا در مقایسه با 350 هزار تن در سال گذشته به 2.2 میلیون تن افزایش یافته، ارسال محموله های فولادی از این کشور به ایالات متحده از 190 هزار تن در سال 2020 به 1.02 میلیون تن در امسال افزایش می یابد.
کمبود عرضه فولاد در اتحادیه اروپا باعث واردات کشورهای این منطقه از تقریباً همه تامین کنندگان فولاد جهانی از جمله ویتنام شد. علاوه بر این، توافقنامه تجارت آزاد اروپا و ویتنام که در 20 اوت به اجرا درآمد و 99 درصد از کل محصولات مبادله شده بین دو شریک تجاری را پوشش داد و انعقاد این توافقنامه نیز موجب افزایش صادرات ویتنام گردید.
از طرف دیگر، در ایالات متحده آمریکا، تغییر در عادات هزینه و الگوی مصرف به دلیل پاندمی باعث تقاضای بسیار بیشتر از حد انتظار در صنعت فولاد گردیده است. این اتفاقات همراه با عرضه بسیار محدود فولاد به دلیل بسته شدن بسیاری از کارخانههای فولادسازی در این کشور، منجر به قیمت های مارپیچی فولاد شد، به طوری که قیمت فولاد نورد گرم (HRC) به 1600 تا 1800 دلار در هر تن در سال 2021 رسید که در مقایسه با سطوح قیمت 500 تا800 دلار در تن قبل از پاندمی، افزایش قابل توجهی را نشان می دهد.
قیمتهای تاریخی فولادسازان داخلی ایالات متحده، طبیعتاً باعث شد تا کاربران نهایی به دنبال محصولات وارداتی ارزانتر باشند.
عواملی که باید مراقب آنها بود
پیشبینی میشود که بازار فولاد ویتنام تا سال 2024 به یکی از سریعترین بازارهای در حال رشد در جهان تبدیل شود. همچنین انتظار می رود که نرخ رشد سالانه مرکب (CAGR) حجم تولید فولاد خام این کشور از 20 درصد فراتر رود و تا سال 2024 این کشور به یک صادرکننده خالص فولاد تبدیل شود.
ویتنام فولاد را از کشورهای مختلف به ویژه هند خریداری می کند و پس از ایجاد ارزش افزوده، آنها را به خریداران در غرب صادر می کند. به عنوان مثال ویتنام مقدار زیادی HRC از کشورهای مختلف خریداری می کند و آنها را به محصولات نورد سرد و ورق های اندودکاری شده رنگی برای خریداران در اتحادیه اروپا تبدیل می کند.
طبق داده های «استیل مینت» ، صادرات فولاد هند به ویتنام در سال 2020 بالغ بر 2.4 میلیون تن و تا نوامبر سال 2021 حدود 1.5 میلیون تن بوده است.
همانطور که قبلاً گفته شد، حجم صادرات فولاد ویتنام به اتحادیه اروپا و ایالات متحده به دلیل محدودیت های عرضه و قیمت های بالای فولاد در این بازارها، در سال 2021 احتمالاً 28 درصد افزایش می یابد. با این حال، انتظار میرود که شتاب بهبودی صنایع پس از پاندمی در غرب کاهش یابد.
علاوه بر این، کمبود جهانی نیمه هادی ها همچنان بر تولید خودرو و در نتیجه بر تقاضای فولادهای تخت تأثیر می گذارد. بنابراین، تقاضای HRC-CRC به همین دلیل در کوتاه مدت و حداقل تا نیمه اول سال 2022 تا حدی کاهش خواهد یافت، اگرچه احتمالاً کمبود تراشه جهانی تا اواسط سال 2022 برطرف خواهد شد.جعفری طهرانی
دیدگاهتان را بنویسید