تجلیل از فولاد مردی در آن سوی مرزهای ترس و خستگی

به گزارش دنیای معدن، مهرداد تولائیان معاون بهره برداری ذوب آهن اصفهان در این آیین ضمن تبریک عید مبعث به همکاران ذوب آهنی گفت: روزهای پایانی سال ۱۴۰۰ را سپری می کنیم، سالی که همه ما شرایط کاری سختی را در کارخانه تجربه کردیم. از روز اول فروردین ماه تا اواخر شهریورماه به شدت مشکل  کمبود آب داشتیم و در کنار آن برای تامین برق هم دچار مشکل بودیم و در فصل زمستان هم چالش گاز به عنوان یک گلوگاه دیگر مطرح شد.

وی در ادامه به تامین مواد اولیه پرداخت و اظهار داشت: تامین مواد اولیه چند سالی است که به عنوان یک محدودیت تاثیر گذار بر تولید ذوب آهن اصفهان مطرح است و امسال در این بخش شرایط سخت تری را نسبت به گذشته تجربه کردیم. امسال در کنار تامین سنگ آهن برای تامین زغال داخلی هم به شرایط بحرانی رسیدیم اما جای خوشحالی دارد که شرایط تولید خوبی را داریم. بهترین رکورد کوره بلندهای ذوب آهن در سال ۹۳ با دو میلیون و هفتصد و سه هزار تن ثبت شد و من نوید می دهم که امسال از این رکورد عبور می کنیم.

معاون بهره برداری ذوب آهن اصفهان خاطر نشان کرد: حاصل حدود یک سال تلاش و کوشش کارکنان در بخش های مختلف کارخانه در همین روزهای پایانی سال نهفته است تا امسال بتوانیم انشاا... یک رکورد خوب را ثبت کنیم.

تولائیان گفت: ذوب آهن اصفهان با وجود چالش ها و محدودیت های فراوان که بخشی از آن ها را عنوان کردم، با پشتکار و تلاش عزیزانی مانند آقای پرویز شهریاری توانست از دل این سختی ها، روزهای پر امیدی را بسازد، ایشان واقعاً سمبل خستگی ناپذیری در ذوب آهن اصفهان هستند. فرهنگی در این کارخانه جاری است که نشان می دهد، در روزهای سخت، کارهای غیرممکن، شدنی است و این عزم و جدیت سبب شده است ذوب آهن در جایگاه امروز قرار بگیرد.

وی از مدیریت های نت مکانیک و روابط عمومی که در ساخت فیلم مستند کارنامه کاری پرویز شهریاری تلاش بی وقفه ای داشتند تشکر و قدردانی کرد و اظهار امیدواری نمود چنین روندی برای مستندسازی همت پولاد مردان شرکت جهت نسل آینده همچنان ادامه داشته باشد.

محمدرضا یزدان پناه مدیر برنامه ریزی و نظارت بر نگهداری و تعمیرات کارخانه نیز گفت: همکار پرتلاش مان آقای پرویز شهریاری ۲۰۰ نفر را در ذوب آهن اصفهان آموزش داده و تربیت کردند و همیشه می گویند هر چه را در حین کار در کارخانه فرا گرفتم، همواره آموزش دادم.

وی افزود: پرویز شهریاری مرد روزهای سخت و کارهای پر ریسک ذوب آهن اصفهان بوده و هستند وانشاا... هفتادمین سال تولد ایشان و چهل و هشتمین سال فعالیت شان را در اردیبهشت ماه جشن می گیریم. ایشان با تمام وجود چند شیفت در کارخانه تلاش کردند و پنج مرتبه به عنوان کارگر نمونه در سطح استان انتخاب شدند و همچنین در ۴۳ پروژه و رکورد تعمیراتی از جمله؛ تعویض بالک های فولادسازی، تعویض مخروطی های سه کنورتور برای اولین بار در کشور، بالانسی های جرثقیل ۱۶، اسکلت فلزی طرح توسعه کنورتور، بازسازی اسکلت فلزی کارگاه سرباره فولادسازی، تعویض سیستم های بارگیری کوره بلند، تعویض شوت کوره دو و سه و ... نقش داشتند که همه این موفقیت ها به مدد پشتکار ایشان و سایر همکاران به ثمر نشسته است.

 مدیر برنامه ریزی و نظارت بر نگهداری و تعمیرات کارخانه تصریح کرد: تعدادی از همکاران پر تلاش ما، در کارگاه های تعمیر تجهیزات عنوان می کنند، می خواهیم مانند پرویز شهریاری باشیم و در مسیر ایشان گام بگذاریم. برای سخت کوشان این کارگاه کار نشد وجود ندارد و تا کاری را به پایان نرسانند به خانه برنمی گردند لذا این رویکردها نشان می دهد فرهنگ سازی خوبی در ذوب آهن اصفهان شده است.

شایان ذکر است در این آیین با اهدا لوح تقدیر و هدایایی از همکار پرتلاش مدیریت نت مکانیک (پرویز شهریاری) تجلیل شد.

پرویز شهریاری اول آبان ماه ۱۳۵۳ به استخدام ذوب آهن درآمد و ۴۷ سال است که به صورت مستمر در این مجتمع عظیم صنعتی فعالیت می کند. وی ابتدا به مدت ۵ سال در کوره بلند شماره ۲ فعالیت نمود و بعد از آن به کارگاه تعمیر تجهیزات در کارگاه ۵۱ منتقل شد تا در تعمیرات و پروژه های مهم شرکت با انجام کارهای سخت و طاقت فرسا، گره گشای خط تولید باشد. کارهایی که به گفته بسیاری از ذوب آهنی ها، کسی حاضر به انجام آن نمی شد و بسیار سخت و حتی پرخطر بود .

شهریاری راز موفقیت و تحمل فشار کار را در علاقه بسیار به شغل و خدمت به نظام جمهوری اسلامی می داند و می گوید: همانطور که سردار سلیمانی مرد میدان دفاع بود، ما هم باید مرد میدان صنعت باشیم و بدانیم کار و تلاش برای نظام و میهن اهمیت ویژه ای دارد .

او خاطرات خود را از یک تعمیرات سخت در دهه هفتاد اینگونه بیان می کند: زمانی که زنگ با محور داخل کوره سقوط کرد، همگان برای رفع آن مشکل به یاد شهریاری افتادند. من به همراه جوشکاری که در میانه راه کم کم در حال پشیمانی بود اما به او دلداری دادم تا بماند، وارد کوره روشن شدیم و با این که لباس مخصوص و تجهیزات داشتیم اما فرصت بسیار کمی بود برای اینکه شرایط را فراهم کنیم تا زنگ از کوره خارج شود. ابتدا تصور این بود که برای حل آن مشکل حتما باید کارشناس روس بیاید. اما وقتی توانستیم بر ترس خود از مذاب کوره بلند غلبه کنیم، این کار بدون حضور کارشناس خارجی با موفقیت انجام شد.

شهریاری به دغدغه های امروزش هم می پردازد و ادامه می دهد: تربیت کردن شاگردان خوب و پرتلاش انگیزه این روزهای من است. بسیاری در کنار من کار کردند و گاهی هم با این که جوان بودند اما نتوانستند سختی کار را تحمل کنند آن هایی که از پس کار بر می آیند، تبدیل به نیروهایی منحصر به فرد می شوند. دوست دارم همچنان تا توان دارم، افراد پرکار، با انگیزه، علاقمند به یادگیری و پرتوان انتخاب شوند تا من بتوانم آنچه آموخته ام را به آنها هم منتقل کنم. به کسانی که در کنارم کار می کنند همیشه توصیه می کنم که خلاقیت داشته باشید و از یادگیری و سخت کار کردن نهراسید تا هم برای خودتان و هم برای این کارخانه بیشترین ثمر را داشته باشید.

پرویز شهریاری از آنچه برایش ماندگار است، روایت می کند: هر جای کارخانه می روم به یاد کارهایی می افتم که انجام دادم و یا از دیگران می شنوم که این کار بزرگ توسط شهریاری انجام شده، این ها باعث افتخار من است .

این پولاد مرد ذوب آهن که با ترس و خستگی میانه ای ندارد، از جوانان توقع همت بیشتر دارد و می گوید: گاهی آنچنان تحت فشار کار هستیم که فرصت ناهار خوردن هم نداریم. در فرهنگ ما هست که کار کردن از عبادت کردن هم بالاتر است. بنابراین باید کار کنیم تا کشورمان روی پای خود بایستد و دست ما جلوی هیچ کشوری دراز نشود و به خصوص در برابر دشمنان این مملکت، قدرتمند باشیم .

او ذوب آهن را امانت می داند و می گوید: این ذوب آهن باید برای نسل های بعد حفظ شود و حفظ آن تنها با کار کردن ممکن است. این کارخانه فقط مال ما نیست بلکه باید نسل های بعد به وجود آن افتخار کنند .