در گفتگو با مدیرعامل فولاد غدیر نی‌ریز بررسی شد: تورم منفی در بازار آهن اسفنجی و دلایل آن
دنیای معدن- دکتر محسن مصطفی‌پور مدیرعامل مجتمع فولاد غدیر نی‌ریز اظهار داشت: متأسفانه برخلاف پیش‌بینی‌ها، ابلاغیه‌های محدودیت مصرف گاز به صورت زودهنگام به شرکت‌های فولادی ارسال شده و در ابتدای آبان از فولاد غدیر نی‌ریز خواسته شده که مصرف گاز خود را ۴۰ درصد کاهش دهد. فولاد غدیر نی‌ریز با رفع محدودیت‌های برق، تولید مستمر شمش را در واحد فولادسازی خود از سر گرفته و اعمال محدودیت‌های گاز به صورت غیرکارشناسی می‌تواند باعث کاهش یا توقف تولید و آسیب به اقتصاد کشور شود.
به گزارش دنیای معدن از پترومتالز، دکتر مصطفی‌پور در خصوص جزئیات محدودیت‌های گاز گفت: تصور بر این بود که امسال محدودیت گاز از ماه انتهایی پاییز و ابتدایی زمستان آغاز می‌شود، اما متأسفانه برخلاف پیش‌بینی‌ها، ما اولین ابلاغیه کاهش مصرف گاز را در مهرماه، مبنی بر کاهش ۵۰ درصدی مصرف گاز، دریافت کردیم و با تعاملی که انجام دادیم، توانستیم میزان این محدودیت را کاهش دهیم. سپس در ادامه در اوایل آبان مجدداً ابلاغیه کاهش ۴۰ درصدی مصرف گاز را دریافت کردیم.
وی ادامه داد: متأسفانه در اعمال محدودیت گاز بر واحدهای احیاء مستقیم تولیدکننده آهن اسفنجی، جنبه‌های کارشناسی لحاظ نمی‌شود. گاز طبیعی در این واحدها، نقش سوخت و قوه پیش‌ران را ندارد، بلکه خوراک و در واقع یک عامل فرآیندی برای احیاء آهن است. این‌گونه نیست که با کاهش حداکثری، حداقلی یا متوسط مصرف گاز طبیعی، روند تولید آهن اسفنجی نیز به نحو متناسبی ادامه داشته باشد. ما برخی کمبودها در حوزه انرژی را درک می‌کنیم و حاضر به تعامل و همراهی با دستگاه‌های مربوطه هستیم اما ابلاغیه‌های محدودیت انرژی هم باید به صورت کارشناسی باشد و نباید به توقف تولید منجر شود؛ چرا که تولید ستون فقرات اقتصاد کشور را تشکیل می‌دهد و نباید آسیب ببیند.
دلایل وجود تورم منفی در بازار آهن اسفنجی
مدیرعامل مجتمع فولاد غدیر نی‌ریز با اشاره به وضعیت رکود بازار داخلی آهن اسفنجی گفت: حدود ۷ ماه مداوم است که بخشی از آهن اسفنجی عرضه‌شده در بورس کالا، بدون تقاضا باقی می‌ماند و آهن اسفنجی، تنها حلقه زنجیره فولاد است که همزمان با افزایش هزینه تولید، با کاهش قیمت فروش و تورم منفی روبرو است! دلیل عدم توازن در عرضه و تقاضا در بازار آهن اسفنجی، در درجه اول، عدم رعایت مباحث کارشناسی در صدور مجوزها است که کل زنجیره فولاد درگیر آن است. در درجه دوم، ناترازی انرژی و محدودیت‌های برق در فصل تابستان باعث کاهش تولید واحدهای فولادسازی و کاهش تقاضا برای آهن اسفنجی می‌شود. دلیل سوم وضعیت رکودی در بازار آهن اسفنجی کشور نیز اعمال عوارض بر صادرات این کالا است که باعث غیراقتصادی شدن صادرات آن شده است.
دکتر مصطفی‌پور تأکید کرد: در نتیجه عوامل ذکرشده، وضعیت بازار آهن اسفنجی مناسب نیست و در صورتی که رویکردی واحد و ملی در قبال حلقه تولید آهن اسفنجی اتخاذ نشود، تولیدکنندگان این حلقه در آینده با مشکلات فراوانی روبرو خواهند شد.
عوارض ۵ درصدی صادرات آهن اسفنجی، مبنا ندارد
مدیرعامل فولاد غدیر نی‌ریز تصریح کرد: در شرایطی که تولید آهن اسفنجی بیش از نیاز داخلی است و تولیدکنندگان به صورت شفاف، تولیدات خود را در بورس کالا عرضه می‌کنند و تقاضای کافی برای آن وجود ندارد، اعمال عوارض ۵ درصدی بر صادرات آهن اسفنجی، هیچ مبنا و پایه عقلانی و منطقی ندارد.
وی افزود: حتی گندله که ماده اولیه تولید آهن اسفنجی است، عوارض صادراتی ۲ درصدی دارد و لذا با ارجاع به اصل جلوگیری از خام‌فروشی نیز نمی‌توان پایه و منطقی برای عوارض ۵ درصدی صادرات آهن اسفنجی پیدا کرد. بنده ۱۰۰ درصد مخالف عوارض صادرات آهن اسفنجی در این مقطع هستم و این عوارض باعث دپوی بیش از حد استانداردِ محصول در واحدهای احیاء مستقیم می‌شود.
پیش‌نیازهای تولید مستمر شمش در واحد فولادسازی
دکتر مصطفی‌پور عنوان کرد: خوشبختانه با لطف خداوند و با همت تمام همکاران، با وجود مشقت‌های فراوان، واحد فولادسازی مجتمع فولاد غدیر نی‌ریز به‌عنوان نخستین واحد فولادسازی از طرح‌های هفت‌گانه استانی به تولید مستمر شمش رسید. تولید مستمر در واحد فولادسازی، تحقق آرمان جمهوری اسلامی مبنی بر رشد تولید و توسعه پایدار صنعتی است و رتبه جهانی ایران در تولید فولاد را ارتقاء خواهد داد. همچنین با تولید این واحد، برای بخشی از مردم شغل پایدار ایجاد شده و به آینده امیدوار شده‌اند.
محسن مصطفی‌پور تأکید کرد: لازمه تداوم تولید در واحد فولادسازی مجتمع فولاد غدیر نی‌ریز این است که با نگاه کلان و رویکرد همدلانه، انرژی مورد نیاز مجتمع به صورت پایدار تأمین شود. باید درک کنیم که قطع برق در تابستان و قطع گاز در زمستان باعث توقف‌های مستمر تولید می‌شود و به اقتصاد کشور و اشتغال جامعه آسیب می‌زند. واحدهای تولیدی باید به‌عنوان تولیدکنندگان ثروت در کشور که اشتغال پایدار ایجاد کرده و می‌کنند، درنظر گرفته شوند و اگر این نگاه وجود داشته باشد، موضوعات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و امنیتی کشور نیز تدبیر خواهد شد. نباید با محدودیت‌های انرژی و توقف‌های مستمر تولید، شرایطی را ایجاد کرد که سهامداران شرکت‌ها مجبور شوند در رویکردهای توسعه‌ای، ثروت‌آفرین و اشتغال‌زای خود، تجدیدنظر کنند
دیدگاهتان را بنویسید