«پرسپولیس جهنمی» کار دستم داد!/ عمویم رئیس صدا و سیما شد ضرر کردم/ برنامه ۹۰ را می‌دیدم/ این پرسپولیسی را نمی‌شناسم/ برانکو اصرار داشت بمانم
دنیای معدن- شاید برای شما هم مثل ما این علامت سئوال به وجود آمده باشد بازیکنی که در ۱۷ سالگی به پیراهن پرسپولیس رسید چگونه در۲۵ سالگی از این تیم جدا شد و حالا مدت هاست دیگر از او خبری نیست؟
به گزارش دنیای معدن، با خودمان فکر کردیم احتمالا برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرده باشد اما وقتی با علی عسگری تماس گرفتیم متوجه شدیم هنوز چنین تصمیمی نگرفته است:
حمید جان! خوبی؟ کجایی؛ از فوتبال خداحافظی کردی؟
نه، در یک سال و نیم گذشته یک مقدار مشکل شخصی داشتم و به همین خاطر کمی ازفوتبال دور شدم اما دوباره تمرینات اختصاصی خودم را آغاز کرده و می خواهم با قدرت برگردم. من تازه ۳۱ ساله شدم و خودم می دانم هنوز می توانم در سطح اول فوتبال بازی کنم.
تو یکی از بازیکنانی بودی که در سن کم و ۱۷ سالگی به پرسپولیس آمدی. درست است؟
بله، من مستقیم از تیم ملی جوانان به پرسپولیس رفتم و خیلی هم زود در ۱۹ سالگی اولین بازی ملی ام را در زمان سرمربیگری افشین قطبی در رده بزرگسالان برابر تیم ملی ترکمنستان انجام دادم.
تیم ملی جوانان که احسان حاج صفی را هم داشت؟
بله، احسان حاج صفی، کریم انصاری فرد و ….
الان که می بینی احسان حاج صفی و کریم باقری هنوز در تیم ملی هستند و در یونان بازی می کنند، حسرت نمی خوری؟
حسرت که نه اما بالاخره خیلی چیزها می تواند در رشد و پیشرفت یک بازیکن مؤثر باشد. آقای قطبی خیلی من را قبول داشت اما یک سوء تفاهم که اصلا هم دوست ندارم درموردش صحبت کنم باعث شد خط بخورم و دیگر دعوت نشوم. بعد که آقای کی روش سرمربی تیم ملی شدند باز هم یکی از بازیکنانی بودم که از رده امید مستقیم به تیم بزرگسالان فراخوانده شدم. من بودم، کریم انصاری فرد، احسان حاج صفی و آرش افشین و… اما در زمان این مربی خوب پرتغالی بد موقعی مصدوم شده و ۶ ماه از میادین فوتبال دور شدم.
می توانی بگویی چه مصدومیتی بود؟
آسیب دیدگی از ناحیه کمر بود که خیلی اذیتم کرد. یکی دیگر از مشکلات من هم چند پُسته بودن بود!
ولی آچار فرانسه بودن و بازی در پُست های مختلف در فوتبال یک مزیت است؟
هرجای دنیا که بگویید بله مزیت است اما در فوتبال ایران این طور نیست. من راست پا بودم و پُست اصلی ام هافبک راست بود اما به خاطر نیاز پرسپولیس در دفاع راست، دفاع چپ و هافبک چپ هم بازی کردم و حدود یک فصل دفاع چپ بودم! این به قول شما آچارفرانسه بودم در پرسپولیس هیچ سودی برای من نداشت و اتفاقا به ضررم هم تمام شد.
چرا؟
ببینید یک مثال ساده بزنم. الان شما سیامک نعمتی را نگاه کنید. او یک هافبک راست به نظرم خوب است اما در دفاع راست به ویژه در لیگ قهرمانان آسیا شرایط خیلی فرق می کند. سیامک دفاع راست تخصصی نیست و شاید بتواند در لیگ برتر ایران به قول معروف کار درمی آید اما شما در دیدار با الهلال شاید یک قدم در عرض دادن به دفاع کم آورد و دیدید دروازه پرسپولیس با شوت از راه دور هافبک عربستانی باز شد. این موضوع شاید به سود پرسپولیس و باشگاه باشد اما سیامک نعمتی تیم ملی را از دست می دهد و…
به هرحال این تصمیم سرمربی است و باید احترام گذاشت؟
بله، همین طور است. آقای گل محمدی ثابت کرده است مربی تاکتیکی و موفقی است. او هم باید به فکر تیم خودش باشد و من فقط شرایط خودم را می خواستم درآن مقطع برای شما مثال بزنم.
برگردیم به پرسپولیس و می خواهم بپرسم چرا از این تیم جدا شدی؟
اتفاقا آقای برانکو اصرار داشت بمانم. سه لیست متفاوت به باشگاه داده بود که در هر سه لیست هم من بودم اما…
اما شاید جوانی کردی. درگیری با علی اکبر طاهری مدیرعامل وقت پرسپولیس چه دلیلی داشت؟ اگر تجربه الان را داشتی آن صحبت ها را انجام نمی دادی. درست است؟
قبول دارم اشتباه بچگانه ای کردم. تجربه الان را داشتم با مدیرعامل باشگاه وارد آن چالش نمی شدم. من در آن مقطع و سال ۹۴ حدود ۸ سالی می شد که در پرسپولیس بازی می کردم و می توانستم همین الان سال چهاردهم حضورم در این تیم را جشن بگیرم و اغلب منهای زمان مصدومیتم بازی کردم.
می توانستی در چند قهرمانی لیگ برتری پرسپولیس هم شریک باشی اگر …
من با پرسپولیس ۳ جام گرفتم و می شد تعداد این جام ها بیشتر شود.
مشکل تو و طاهری دقیقا از کجا شروع شد؟
دوستان و همکاران شما از قول من تیتر زدند “پرسپولیس جهنم بود” و همین مسئله رابطه ما را خراب تر کرد!
یعنی تو این حرف را نزده بودی؟
به هرحال من دوستان خبرنگار زیاد دارم و دو کلمه بالا یا پایین می تواند همه چیز را عوض کند. منظور من این بود که شرایط الان به گونه ای است که برای پرسپولیس جهنمی به نظر می رسد و اصلا خوب نیست. نتایج تیم و خیلی مسائل منظورم بود که یکی مثلا این بود که درعربستان نتوانستیم یک جایی برای عرق گیری بازیکنان در صبح قبل مسابقه پیدا کنیم که آقای طاهری به خودشان گرفتند و… البته باز هم تأکید می کنم مقصر خودم بودم و شاید جوانی کردم.
بعد از پرسپولیس ناگهان سر از راه آهن درآوردی. چرا؟
به خاطر آقا فرهاد کاظمی بود. من با ایشان به سیاه جامگان و ماشین سازی و… هم رفتم چون قبولش داشته و دارم.
یک سئوال بی تعارف بپرسیم؟
راحت باشید!
در ادامه انتخاب عبدالعلی علی عسگری عموی تو به عنوان رئیس سازمان صدا و سیما چقدر به سود یا ضررت تمام شد؟
اول بگویم به عمویم و خانواده ام افتخار می کنم و حتما این را بنویسید اما واقعیت امر انتخاب او به عنوان رئیس صدا و سیما به ضرر من در فوتبال تمام شد!
چرا؟
متأسفانه در فوتبال ایران شرایط جور دیگری است. من ۸ سال درپرسپولیس بازی کرده و روی پاهای خودم ایستاده بودم اما ناگهان زمزمه ها شروع شد. کاری هم نمی توان کرد و به نظرم از بُعد فوتبالی من متضرر شدم.
چه زمانی بعد از جدایی از پرسپولیس متوجه شدی بازی در این تیم با سایر تیم ها فرق می کند و اصلا قابل قیاس نیست؟
خیلی زود متوجه شدم. می خواهم به بازیکنان فعلی این تیم و تازه واردها بگویم که پرسپولیس یک دنیای دیگر است. شما زمانی قدر این پیراهن را می دانید که دیگر آن را نپوشیده باشید. باید تا زمانی که آن را پوشیدید قدرش را بدانید.
به تازگی ماجرایی برای علیرضا ابراهیمی پیش آمد. خبر داری؟
علیرضا ابراهیمی کیست؟
مدافع جدید پرسپولیس که نسبت به فیکس نبودن در دیدار با فولاد خوزستان اعتراض کرد و از سوی یحیی گل محمدی تنیبه و چند روزی هم اخراج شد؟
من او را نمی شناسم! با این حال فکر می کنم آقا یحیی خیلی بزرگواری به خرج داده که پس از چند روز او را بخشیده است.
اینکه گفتی ابراهیمی را نمی شناسی جدی گفتی؟
بله، جدی گفتم!
یعنی بازیکنان جدید پرسپولیس را نمی شناسی؟
رضا اسدی را می شناسم اما اصولا فن من فوتبال نیست. خیلی اهل دنبال کردن اخبار و مسابقات فوتبال نیستم و فقط بازی های خفن و خیلی خیلی مهم را تماشا می کنم!
مگر می شود؟
باور کنید از نوجوانی و جوانی هم همین طور بودم و فقط دوست داشتم فوتبال بازی کنم. اینکه زیدان، مسی و رونالدو چه کار می کنند یا فلان گل و دریبل را در بازی زدند برای من خیلی مهم نبود. این افرادی که اسم بردم بازیکنان بزرگی بوده و هستند اما می خواستم از اخلاق خودم بگویم.
برنامه های ورزشی تلویزیون را چه طور؟ نگاه نمی کنی؟
نه! درگذشته ۹۰ یا حالا فوتبال برتر؛ الان بعضی اوقات که به ندرت هم پیش می آید فوتبال ۱۲۰ را تماشا می کنم؛ آن هم خیلی گذرا…
بازی پرسپولیس و الهلال را که تماشا کردی؟
بله، این یکی را دیدم! به هر حال بازی در عربستان خیلی با کشورهای دیگر فرق می کند. میزبانی الهلال همیشه به ضرر ما بوده و این بار هم همین طور شد. امیدوارم بچه های پرسپولیس این بازی را فراموش کرده و با قدرت در لیگ برتر به میدان بروند.
امیدوارم که هرچه زودتر برگردی و برای تو در زندگی آرزوی سلامتی و موفقیت داریم.
خیلی ممنونم، به برو بچه های خبرورزشی سلام برسانید.
دیدگاهتان را بنویسید