هافبک سابق آبی‌ها رمز قهرمانی پرسپولیس را لو داد/ ۲ بازیکن سرخ‌ها اصلاً قابل قیاس با هم نیستند

به گزارش دنیای معدن، تیم یحیی گل محمدی که توانست با اختلاف ۵ امتیازی نسبت به سپاهان به قهرمانی نیم فصل برسد، در اوایل نیم فصل دوم نتایج مطلوبی کسب نکرد و دو شکست مقابل فولاد و هوادار این تیم را از کورس عقب انداخت. حالا آنها شنبه باید مقابل صدرنشین لیگ قرار بگیرند و با پیروزی در این دیدار می‌توانند صدرنشین شوند. به همین مناسبت فرزاد آشوبی بازیکن اسبق پرسپولیس و استقلال در گفت‌وگویی در این باره صحبت کرد.

پرسپولیس یک برد خیلی خوب و مهم مقابل تراکتور در تبریز کسب کرد. تیمی که در لیگ بیست و دوم در زمینش به هیچ تیمی نباخته بود

پرسپولیس توانست یک تیم خیلی خوب را شکست بدهد و این موضوع اهمیت زیادی دارد، چرا که تراکتور هفته‌هاست با آقای خمس نتایج خیلی خوبی می‌گیرد و فوتبال خوبی را ارائه می‌دهد. بازی در زمین آن‌ها و آن هم به این شکل که برتری را از دست بدهی و در نهایت در وقت اضافی پیروز شوی، نشان می‌دهد که چه ذهنیت و انرژی بزرگی در تیم وجود دارد.

پرسپولیس در ابتدای نیم فصل دوم شرایط سینوسی و خوبی را طی نکرد و دو شکست مقابل فولاد و هوادار این تیم را از صدرجدول به رده دوم رساند

اینکه تیمی در مقطعی از فصل دچار افت شود و نتایج مطابق میلش رقم نخورد، اصلا عجیب و پیچیده نیست و کاملا قابل پذیرش است، چرا که قرار نیست یک تیم در تمام مسابقات بهترین فرمت را داشته باشد اما چیزی که خیلی کمک کننده بود، تمرکز ویژه و قوی این تیم روی بازی‌ها و عملکرد خوب خودش بود، به جای توجه بیش از حد و غیرضروری به مسائل پیرامونی مثل داوری و برنامه‌ریزی و … . هرچند نمی‌توانیم انکار کنیم که بخشی از عدم نتیجه‌گیری پرسپولیس به خاطر اشتباهات داوری بود اما توجه بیش از حد به این مسائل، انرژی بازیکنان و تمرکز تیم را خواهد گرفت و به اعتقاد من یکی از دلایل ویژه‌ای که پرسپولیس در چند بازی عملکرد مطلوبی ارائه نداد، به این موضوع ارتباط داشت.

یکی از مشکلاتی که پرسپولیس با آن دست و پنجه نرم کرد، رفتن لوکادیا بود. بازیکنی که عملکرد فوق العاده ای داشت و نبودنش ضربه بزرگی به تیم گل محمدی زد

اگر بخواهیم صرفا در یک فرآیند مقیاسی بسنجیم باید بگوییم لوکادیا شرایط ویژه‌تری داشت اما به نظرم مهاجم جدید پرسپولیس، به ویژه در بازی با سپاهان، عملکرد خیلی خوبی نشان داد. فکر می‌کنم باید به او زمان بدهیم و نسبت به کیفیت و عملکرد او صبور باشیم و احتمالا بتوانیم خروجی مطلوبی داشته باشیم. ضمن اینکه هر کسی ویژگی‌های خاص خودش را دارد. برند، کیفیت و سوابق لوکادیا قابل قیاس با مهاجم جدید پرسپولیس نیست؛ مشخص است بازیکنی که می‌تواند در لیگ‌های برتر آلمان، هلند و انگلیس بازی کند چه کیفیت خاصی دارد اما در مجموع مهاجم جدید پرسپولیس هم مهاجم قابل اعتنایی است.

یکی از ایراداتی که در این فصل از پرسپولیس می‌گیرند این است که هافبک‌ها نمی‌توانند به خوبی مهاجمان را تغذیه کنند. وحید امیری؛ مهدی ترابی، سروش رفیعی و حتی سعید صادقی عملکرد سابق خود را نداشتند

در اینکه پرسپولیس یک گروه قوی و سطح بالا از بازیکنان را در اختیار دارد تردیدی نیست اما من کماکان معتقدم میانه زمین پرسپولیس، با توجه به روش بازی که با دو هافبک متمرکز بازی می‌کند، قطعا باید یکی از این بازیکنان خصوصیاتی داشته باشد که بتواند در خط حمله کمک‌کننده باشد و وظایف دفاعی‌اش را هم به خوبی انجام بدهد. پرسپولیس در این بخش برای فصل آینده نیازمند بازیکنی است بتواند نقش یک شماره ۸ را به خوبی برای این تیم ایفا کند. پرسپولیس با آرایش ۲-۴-۴ خودش باید با دو هافبک دفاعی بازی کند و نمی‌شود دائم در ترکیب و نفرات و چینش دست برد. من به این موضوع ایرادی وارد نمی‌کنم اما به نظرم باید در جذب بازیکنان به شکلی عمل می‌شد که بازیکنی با ویژگی شماره ۸ خوب در پرسپولیس وجود داشته باشد، وگرنه روش بازی پرسپولیس به شکل ۲-۴-۴ خطی ایده بدی نیست و خیلی خوب جواب داده است و موضوعی نیست که بتوان روی آن تمرکز کرد. مضاف بر اینکه بازی با یک هافبک شما را وادار می‌کند که تغییراتی را در تیم اعمال کنی که این خودش مسئله‌ای است که نیازمند تغییرات و شرح وظایف متفاوت برای سایر بازیکنان هم هست و شاید ایده خیلی جذابی نباشد، چرا که تیم را دست‌خوش تغییرات پردامنه‌ای خواهد کرد.

سروش رفیعی یکی از بازیکنان تاثیر گذار در سپاهان بود که دوباره لباس پرسپولیس را پوشید اما این روزها به بازیکن نیمکت نشین تبدیل شده

بخش بزرگی از این موضوع به روش بازی پرسپولیس برمی‌گردد و سروش احتمالا در این حالت باید به عنوان یکی از دو هافبک میانی انجام وظیفه کند. به هر حال سروش بازیکن خلاق و پاسور خوبی است و قدرت حمل توپ خوبی دارد و می‌تواند در بخش هجومی‌کمک‌کننده باشد اما یک فاز خیلی مهم در فوتبال، زمانی است که شما توپ را در اختیار نداری و این خیلی تاثیرگذار است و من فکر می‌کنم اگر به عنوان یکی از دو هافبک میانی استفاده می‌شود، به خاطر این موضوع است. البته می‌توان از او به عنوان یک مهاجم کاذب در کنار مهاجم اصلی قرار بگیرد که این هم نیازمند جابه‌جایی‌های سریع و اشتیاق و علاقه بزرگی برای حرکت به پشت مدافعان حریف است و خیلی سخت است که همه این موارد را بسنجیم و به این جمع‌بندی برسیم که سروش به عنوان یک مهاجم مکمل بازی ‌کند. با در نظر گرفتن جمیع این موارد به نظرم گاها می‌شود انتظار داشت که سروش به عنوان یکی از دو هافبک میانی در زمین حضور داشته باشد و همزمان شکل و فرمت تیمی دچار مشکل نشود. بدون تردید سروش بازیکن فوق‌العاده‌ای است که اگر سیستم بازی پرسپولیس، ۱-۳-۲-۴ بود، برای او ایده‌آل می‌شد، چون به عنوان پلی میکر بازی می‌کرد و دو هافبک نگه‌دارنده پشت سر او بودند اما به این فرمت، رسیدن به سروش رفیعی سخت است.

ستاره بی چون و چرای این روزهای پرسپولیس محمد عمری است. بازیکنی جوان که پس از درخشش مقابل نساجی خودش را پیدا کرده و به نظر می‌رسد اعتماد به نفس لازم را به دست آورده است

محمد عمری بازیکن بسیار پرتلاش و قوی‌ای نشان داده است و بدون تردید پدیده امسال فوتبال ما بوده است. من به شخصه خیلی خوشحالم بازیکنی که محصول آکادمی‌پرسپولیس است توانسته خودش را تحمیل کند و به خوبی بدرخشد و کیفیت بزرگ خودش را به پرسپولیس و فوتبال ایران اثبات کند. این یک نقطه روشن است، چون به ما نشان می‌دهد اگر توجه بهتر و ویژه‌تری به تیم‌های پایه و آکادمی‌صورت بگیرد، چقدر می‌تواند منافع بزرگسالان را به شکل قوی‌تر و کم‌هزینه‌تری تأمین کند. ولی بدون تردید محمد عمری عملکرد فوق‌العاده‌ای در این فصل داشته و من معتقدم با توجه به اینکه این بازیکنی کم‌تجربه‌ هم محسوب می‌شود و هنوز تعداد بازی‌هایش به حدی نشده که بتواند تمام سطح کیفی خودش را نشان بدهد، ادامه این روند باعث می‌شود ظرف یکی دو سال آینده ما بازیکنی را ببینیم که می‌توانیم با اطمینان و اعتبار بیشتری درباره او صحبت کنیم و آینده بزرگ‌تری را برای او انتظار داشته باشیم.

آیا در پایه‌های پرسپولیس بازیکنانی هستند که در آینده بتوانند مثل عمری به تیم بزرگسالان کمک کنند؟

قطعا هستند و می‌توانند در آینده کمک کنند اما مهم است که ما برای این بچه‌ها برنامه‌ریزی داشته باشیم و آن‌ها را بشناسیم و تحت نظر قرار بدهیم تا به بهترین شکل از کیفیت آن‌ها استفاده کنیم.به طور کلی و با حضور محسن خلیلی عزیز، استانداردهایی قوی در تیم‌های پایه ایجاد شد و نتایج و سطح عملکرد تیم‌ها با سال‌های گذشته قابل مقایسه نیست اما این روند طوری نیست که به سرعت خروجی لازم را از آن بگیرید. یک نگاه میان مدت یا بلند مدت نیاز است تا تیم‌های پایه بتوانند در یک فرآیند سه تا پنج سال، به جایی برسند که شما بتوانید خروجی مطلوب را داشته باشید. واقعیت این است که امسال، به خصوص از اواسط فصل و با در اختیار گرفته شدن کامل مجموعه درفشی‌فر، شرایط متفاوت شد و الان پرسپولیس در تیم‌های پایه یکی از ساختارمندترین و پرامکانات‌ترین است اما جا برای بهتر شدن هم وجود دارد.

با توجه به شرایط جدول، آیا پرسپولیس هنوز شانس قهرمانی دارد؟

همان زمانی که فاصله پنج امتیازی ایجاد شده بود هم من چیزی را تمام شده نمی‌دانستم و الان هم که فاصله از بین رفته و پرسپولیس در رتبه دوم است، ناامید نیستم. پرسپولیس خیلی خوب توانست مسیر درست را شناسایی کند و با توجه به کیفیت خوبی که این تیم به لحاظ گروه فنی و بازیکنان در اختیار دارد، عبور از این فاصله تک امتیازی در ادامه فصل ممکن است؛ به ویژه اینکه پرسپولیس شنبه یک فینال را در مقابل دارد و اگر بتواند با قدرت عبور کند، باید شانس بالایی برای قهرمانی این تیم قائل باشیم. هر چند که حتی اگر نتیجه مطابق انتظار هم رقم نخورد، باز هم چیزی به پایان نرسیده است. به هر صورت جذابیت و زیبایی فوتبال به همین اتفاقات و نتایجی است که غیرقابل پیش‌بینی است؛ پس پرسپولیس باید تا روز آخر با نهایت تمرکز و توان و انرژی و هوشمندی کار کند و قطعا می‌تواند شرایط را به سود خودش تغییر بدهد.