«معدن سبز»، نیازمند تساهل محیط‌زیست و معدن
دنیای معدن -یکی از مهم‌ترین مشکلات معدنی استان‌های شمالی در کشور محدودیت‌هایی است که سازمان‌های محافظ محیط‌زیست بر سر راه معدنکاری به‌وجود آورده‌اند.
این استان‌ها به‌دلیل پوشش غنی گیاهی از این نظر با حساسیت بیشتری از سوی این سازمان‌ها روبه‌رو شده‌اند. سازمان‌هایی که البته در جایگاه و نقش خود و در حفاظت از محیط‌زیست، نقش ذاتی خود را ایفا می‌کنند. اما موضوعی که در تعارض با محیط‌زیست و بخش معدن نباید از آن غافل ماند، این مسئله است که می‌توان معدنکاری را با توجه به روش‌های نوین و با کمترین میزان آسیب‌زایی به محیط‌زیست انجام داد.
اکتشاف، استخراج و فرآوری مواد معدنی نه‌تنها در تعارض با طبیعت قرار ندارد، بلکه با روش‌های نوین می‌توان آن را به‌گونه‌ای در جهت توسعه پایدار تعریف کرد. در سراسر دنیا این مشکل به‌گونه‌ای و با وضع قوانین منطقی و صحیح و همراه با روش‌های نوین در معدنکاری حل شده است. اما تعارض این دو بخش در کشور ما به گونه‌ای دیگر است، فعالیت‌های معدنی در تضاد با محیط‌زیست تعریف می‌شود و کشمکش بین این دو ارگان با فعالان معدنی کماکان در استان‌های مختلف به‌ویژه در استان‌های شمالی کشور همواره مسئله‌ساز شده‌اند. حتی در بیشتر مواقع وجود اختلاف میان سازمان حفاظت محیط‌زیست و بخش معدن منجر به توقف فعالیت معادن شده و معدنکاران را با ضررهای اقتصادی بالایی روبه‌رو می‌کند، درحالی که با ورود فعالان معدن، می‌توان زیرساخت‌های ضروری و توسعه را به مناطق محروم وارد کرد و از آسیبی که فقر ممکن است به محیط‌زیست وارد کند، کاست. از این‌رو می‌توان با تعامل و همراهی بیشتر، راهی تساهل‌جویانه برای این تعارض حل‌شدنی یافت.
درجهت این ارتباط بین محیط‌زیست و بخش معادن، نیازمند راهکارهایی چون قوانین شفاف، برگزاری همایش و جلسه‌هایی بین این سازمان‌ها، روش‌های نوین معدنکاری با کمترین میزان آسیب به طبیعت و نگاه کارشناسانه به بخش معدن هستیم.
سارا اصغری/ روزنامه‌نگار
دیدگاهتان را بنویسید