روابط عمومی بازوی تسهیل کننده ارتباطات درون و برون سازمانی در مسیر پیشبرد اهداف کلان

 روابط عمومی به عنوان دستاورد قرن بیستم یاد می شود؛ علمی جدید در میان علوم اجتماعی که در صورت ایفای صحیح وظایف، می تواند نقشی اثرگذار بر سطوح مختلف مدیریتی یک مجموعه ایفا کند و همگرایی درون و برون سازمانی را به ارمغان آورد.

اگرچه روابط عمومی نسبت به بسیاری از حوزه های علوم اجتماعی قدمت تاریخی کمی دارد اما در همین زمان اندک تعاریف متعددی از آن صورت گرفته است؛ تعاریف متعددی که بیانگر گستره عملکردی آن است. دانشی که از آن به عنوان هنر هشتم نیز یاد می شود. در این میان انجمن جهانی روابط عمومی این بخش را چنین تعریف می کند: «روابط عمومی بخش از وظایف مدیریتی سازمان، علمی ممتد، مداوم و طرح ریزی شده است که از طریق آن افراد یک سازمان می کوشند تا تفاهم و پشتیبانی، افرادی که با آن ها در تعامل هستند را جلب کنند.»

وظایف روابط عمومی ها در هر سازمانی به دو بخش وظایف درون و برون سازمانی تقسیم می شود؛ به عبارتی دیگر روابط عمومی نقش میانجی گر میان مدیریت سازمان و مخاطبان درونی و بیرونی آن دارد. عملکرد صحیح این حوزه تاثیری به سزا در ایجاد همراهی و همگرایی درون سازمانی خواهد داشت. به این ترتیب اگر روابط عمومی در هر سازمانی نقش و وظایف اصولی خود را به درستی ایفا کند می توان انتظار داشت که بخش های مختلف در جهت اهداف و اصول تبیین شده گام بردارند و مسیر دستیابی به اهداف هموارتر شود.

در عین حال روابط عمومی گوش و چشم بیرونی هر مجموعه ای و آینه ای تمام نما از عملکرد آن است. محور اصلی ارتباط یک سازمان با جامعه و مخاطبان عمومی و تخصصی حوزه روابط عمومی است. در صورتی که این حوزه با همراهی سایر بخش های یک سازمان بتواند از پس وظایف خود به درستی برآید جایگاه آن مجموعه در اذهان مخاطبان تخصصی و عمومی به شکل صحیحی تببین می شود. به این ترتیب روابط عمومی ها نقشی تاثیرگذار در برندسازی دارند و با دقت می توان ادعا کرد که در جهان امروز شرکتی با برندی معتبر یافت نمی شود که روابط عمومی ضعیفی داشته باشد.

تقویت حوزه روابط عمومی با همکاری ارکانی درون یک مجموعه محقق می شود؛ در نهایت نیز داشتن روابط عمومی قوی در یک سازمان، منفعت کل مجموعه را به همراه خواهد داشت. میزان مقبولیت جایگاه روابط عمومی در هر سازمانی وابسته به عملکرد فعالان این حوزه و نگاه سطوح ارشد مدیریتی مجموعه دارد. اما با عملکردی مناسب می توان نقش و اثرگذاری، این حوزه را به درستی تبیین کرد. در عین حال همراهی روابط عمومی و بخش های مختلف مدیریتی و تولیدی در یک سازمان باعث می شود تا جایگاه برون سازمانی یک مجموعه به درستی در اذهان عمومی شکل بگیرد و تحقق اهداف کلیدی تسهیل شود.

البته تحقق دستاوردهای یاد شده در هر روابط عمومی نیاز به برنامه ریزی بلند مدت دارد. بنابراین لازم است تا از سویی روابط عمومی ها زمان مناسبی را برای طرح ریزی و اجرای برنامه های تببین شده صرف کنند و از سوی دیگر مخاطبان داخلی و برون سازمانی فرصتی مناسب را در اختیار فعالان این بخش قرار دهند تا کارایی عملکردی این حوزه نمایان شود.