پیش بینی تولید جهانی فولاد در سال 2022 به رکورد بالایی خواهد رسید
دنیای معدن: موسسه MEPS ایتالیا: این موسسه پیشبینی تولید سالانه فولاد خام خود را برای سال 2021 به یک میلیارد و 940 میلیون تن کاهش داده است. با این وجود، این رقم یک اوج گیری جدید برای فولادسازی جهانی است و نشان دهنده رشد سالانه 3.4 درصدی است.
به گزارش دنیای معدن، کاهش اخیر در فعالیت ذوب چین دلیل اصلی این شکل از کاهش رتبه است. درخواست های دولت چین برای محدود کردن تولید سالانه، در سطوح ثبت شده سال 2020 در ابتدا نادیده گرفته شد. در نیمه دوم سال 2021، مقامات محلی با جدیت بیشتری محدودیت ها را بر روی کارخانه های داخلی اعمال کردند.
تولید در صنایع بسیار آلاینده از جمله فولادسازی به دقت تحت نظارت قرار گرفت. بهبود کیفیت هوا در آستانه بازی های المپیک زمستانی پکن در سال 2022 اولویت دولت چین است. در نتیجه انتظار میرود تولید کل در سال جاری 3.2 درصد کاهش یابد.
فعالان بازار خیلی هوشمندانه تصمیمات سیاسی در چین را رصد می کنند تا بلندپروازی های آینده آن مشخص شود. MEPS معتقد است که در پنج سال آینده، سطوح تولید در کشور چین رشد خواهد کرد، اما با نرخ بسیار پایینتری نسبت به سالهای اخیر. انتظار میرود سهم چین از کل تولید آسیا، هرچند ناچیز اما کاهش یابد.
پیش بینی فولاد خام برای آمریکای شمالی محدود است. رقم 120 میلیون تن فولاد برای سال 2026 پیش بینی شده است. تولید در ایالات متحده بیش از 70 درصد این رقم را تشکیل می دهد. سرمایه گذاری قابل توجه دولت در پروژه های زیربنایی برای 10 سال آینده برنامه ریزی شده است. با این حال، انتظار می رود رشد اقتصادی منطقه در پی بهبود اولیه پس از پاندمی کند شود.
در اتحادیه اروپا، پیشبینی میشود که تولید سالانه بیش از 15 درصد افزایش یابد و به 153 میلیون تن در سال 2021 برسد. تولید باید در سالهای آینده رشد کند، اما بعید است این رقم به اوج اخیر ثبت شده در سال 2017 بازگردد.
آلمان و ایتالیا موقعیت خود را به عنوان تولیدکنندگان اصلی در منطقه محکم خواهند کرد. انتظار می رود کارخانه های موجود فعالیت های خود را کربن زدایی کنند. علاوه بر این، ظرفیت های نصب شده جدید احتمالاً بر روی فولاد "سبز" کم آلاینده متمرکز است. با این حال، اینها فقط باید از سال 2026 به بعد وارد مدار تولید شوند.
تولید هند به دلیل سرمایه گذاری های عظیم در ظرفیت فولادسازی طی پنج سال آینده به افزایش خود ادامه خواهد داد. انتظار می رود کارخانه های جدید از ترکیبی از اکسیژن اولیه و فناوری کوره قوس الکتریکی استفاده کنند. نوسازی برنامه ریزی شده استان ها و شهرهای این کشور باعث افزایش مصرف فولاد خواهد شد.
گسترش مداوم شکاف بین تولید سالانه هند و ژاپن پیش بینی می شود. در ژاپن، تجدید ساختار در صنعت داخلی فولاد در میان مدت منجر به کاهش رشد تولید می شود. تاسیسات کوره بلندهای غیررقابتی در حال بسته شدن هستند. این موضوع از افزایش تولید فولاد خام به بالای 100 میلیون تن در پنج سال آینده جلوگیری می کند.
پیش بینی می شود روند مشابهی از تثبیت در کره جنوبی و تایوان رخ دهد. افق کمی برای این بازارهای بالغ جهت افزایش تولید فولاد خام وجود دارد، زیرا مصرف فولاد در حال حاضر در سطح بالایی قرار دارد.
از نظر درصدی، انتظار میرود بیشترین رشد تولید منطقهای در خاورمیانه رخ دهد. پیش بینی می شود تا سال 2026 بالغ بر 14 میلیون تن فولاد نسبت به ارقام سال 2020 اضافه شود.
ایران به دلیل سرمایه گذاری های قابل توجه در کارخانه های جدید کوره قوس الکتریکی، محرک اصلی افزایش تولید در خاورمیانه خواهد بود.
تولید فولاد آمریکای جنوبی باید به 45.9 میلیون تن در سال جاری برسد که بالاترین رقم از سال 2012 به حساب می آید. این روند صعودی تا سال 2026 پیش بینی شده است. برزیل تولیدکننده اصلی در منطقه باقی خواهد ماند.
در آفریقا، به دنبال افزایش دو رقمی درصد رشد در سال 2021، پیشبینی میشود که رشد تولید در سالهای بعد کند شود. موانع اداری و مشکلات سیاسی احتمالاً سرمایه گذاری در ظرفیت جدید را در میان مدت محدود می کند.جعفری طهرانی
دیدگاهتان را بنویسید