رقابت منطقه‌ای بر سر فولاد ایران / سود صادرات برای دیگران، آلودگی برای خودمان

به گزارش دنیای معدن از آهن‌نیوز؛ ایران که یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان فولاد و مصالح ساختمانی در جهان به شمار می‌رود، با چالش‌های متعددی از جمله فشار بر منابع طبیعی، آلودگی محیط زیست، و ضعف زیرساخت‌های اقتصادی روبه‌رو است.

در حالی که کشورهای همسایه برای خرید فولاد، سیمان، و مصالح ساختمانی ایران رقابت می‌کنند، تولید این اقلام مستلزم مصرف بالای آب، انرژی، و نیروی کار است. این در شرایطی است که تولید این محصولات در ایران با هزینه‌های زیست‌محیطی سنگین و تأثیرات منفی بر اکوسیستم همراه است.

چالش‌های زیست‌محیطی و اقتصادی

 

بر اساس گزارش‌ها، شهرهای صنعتی ایران مانند اصفهان و تبریز با آلودگی هوا دست‌وپنجه نرم می‌کنند و سطح آلودگی در برخی از این مناطق به مراتب بالاتر از استانداردهای جهانی است. این مسئله ناشی از فعالیت‌های صنعتی گسترده، به ویژه در حوزه فولاد، است که نیازمند اصلاحات اساسی در سیاست‌های تولید و مصرف منابع می‌باشد.

نقش دولت و بخش خصوصی

صنعت فولاد ایران به‌طور عمده تحت سیطره شرکت‌های دولتی و نیمه‌دولتی قرار دارد، که این مسئله باعث افزایش هزینه‌های تولید و کاهش شفافیت شده است. کارشناسان معتقدند واگذاری این صنایع به بخش خصوصی می‌تواند منجر به افزایش بهره‌وری و کاهش اثرات زیست‌محیطی شود.

انتقال صنایع به مناطق کم‌آب

پیشنهادهای متعددی برای انتقال صنایع آلاینده به مناطق کویری یا حاشیه دریاها مطرح شده است. این اقدام می‌تواند ضمن کاهش آلودگی در شهرهای صنعتی، استفاده بهینه از منابع طبیعی را ممکن سازد.

فشار بر اقتصاد داخلی

در حالی که فولاد ایران در بازارهای جهانی رقابت می‌کند، قیمت این محصول در بازار داخلی به شدت افزایش یافته است. فعالان اقتصادی از ساختارهای ناکارآمد توزیع و حضور واسطه‌ها انتقاد کرده و خواستار نظارت دقیق‌تر بر زنجیره تولید و توزیع شده‌اند.

ضرورت توسعه زیرساخت‌های انرژی پایدار

به باور کارشناسان، سرمایه‌گذاری در انرژی‌های پایدار، نظیر نیروگاه‌های اتمی و خورشیدی، راهکاری کلیدی برای رفع بحران انرژی و کاهش وابستگی صنایع به منابع محدود داخلی است. این اقدام همچنین می‌تواند به حفظ منابع برای نسل‌های آینده کمک کند.