ویدیو- ملاطاهری: ضرورت استفاده از هوش مصنوعی در معادن

به گزارش دنیای معدن از خبرگزاری صدا و سیما، حدود ۳۰ مگاوات از برق شرکت صنایع مس ایران از انرژی‌های تجدیدپذیر تامین می‌شود.

معاون طرح و برنامه‌ریزی شرکت ملی صنایع مس ایران  گفت: علاوه بر این سی مگاوات ۳۰۰ مگاوات هم قرارداد بستیم تا از انرژی سبز برق دریافت کنیم.

بگفته ملاطاهری در سال ۲۰۳۰ کسری ۱۰ میلیون تن کسری کاتد پیش بینی شده است. 

وی افزود: صنایع دنیا به سمت سبز پیش می‌رود و در صنعت سبز مصرف مس افزایش پیدا می‌کند. افزایش این تقاضا موجب افزایش قیمت هم خواهد شد. ملاطاهری افزود: اگر قیمت فعلی را هم در نظر بگیریم در سال ۲۰۳۰ یا پایان برنامه هفتم باید بتوانیم یک میلیون تن کاتد تولید کنیم و این مصدار تولید ۱۰ میلیادر دلار ارز آوری دارد. صنعت مس غیر قابل تحریم است و در شرایط تحریم هیچگاه مشکل فروش نداشتیم و امیدواریم که بتوانیم با افزایش ظرفیت، علاوه بر ارز آوری، بتوانیم ۵۰ هزار شغل در کشور ایجاد کنیم.با این برنامه ریزی بر اساس محاسبه‌ها ما می‌توانیم ۳۰ درصد هدف توسعه ۱۳ درصدی معادن را که در برنامه هفتم پیش بینی شده است محقق کنیم.

به گفته ملا طاهری، چاره‌ای جز هوشمند سازی در همه مراحل اکتشاف و تولید معادن تا فروش نیست دیگر اداره کردن سنتی امکان پذیر نیست. هوشمندی سازی باید در تمام زنجیره معادن باشد حتی در بازار. یکی از فاکتور‌های تولید کاتد مس تامین قراضه هاست اگر هوشمند خرید نکنیم و نتوانیم بازار را درست رصد کنیم ممکن است خرید نادرست صورت بگیرد.

وقتی که در یک معدن تعداد ماشین آلات معدنی به ۱۰۰۰ دستگاه برسد تامین بارگیری و تخلیه‌ها دیگر کار به صورت دستی و سنتی تقریبا ناممکن می‌شود و باید هوشمند شود، چون باعث افزایش ایمنی و افزایش بهره وری خواهد است. در حال حاضر در مس سرچشمه سیتم مونیتورینگ داریم ولی مانیتورینگ و دیسپچینگ دستی صورت میگیرد، اما ما به دنیال این هستیم که هوش مصنوعی را وارد این کار بکنیم کار به صورت هوشمند با هوش مصنوعی هدایت شود.در اتوماسیون صنعتی خیلی کار شده و باید همین اتوماسیون هم هوشمند شود. در حوزه مالی و بازرگانی هم باید هوشمند سازی رخ دهد تا بهره وری افزایش داشته باشد.

ملاطاهری در باره باطله معدنی هم گفت: ما سه نوع باطله داریم نوع اول باطله‌هایی است که در گذشته به صورت طبیعی رها شده است، در قدیم عیار ماده معدنی قابل استحصال یک درصد بوده و زیر نیم درصد را رها میکردند ولی الان عیار نیم درصد است و چیز‌هایی که قبلا باطله قلمداد می‌شدند الان ماده معدنی است. باطله‌های اینطوری در کشور زیاد نیست مقداری در میدوک است که درحال بهره وری است.

نوع دوم باطله ها‌ی کارخانه جات و فرآوری هست که ۵۰ سال گذشته بوجود آمدند و پشت سد‌ها دپو شدند. عیار باطله در سد‌ها ۲ یا ۳ دهم درصد است و در مجموع هفتصد هشتصد میلیون تن حجم باطله‌هایی هست که پشت سد‌های ما دپو شده است که کاری برای آنها نشده است، اما آماده بهره برداری هستند. شرکت مهندسی طرحی را در دست دارد که از این باطله‌ها هم استفاده کند، اما باید تکنولوژی ارتقا پیدا کند.

نوع سوم بای پرودکت‌ها یا محصولات جانبی هستند که لجن خوانده می‌شوندو با ارزش هستند و الان در بورس عرضه می‌شوند و به فروش می‌رسند، اما شرکت دانش بنیانی هم تاسیس شده است که بتواند بخشی از این لجن‌ها را استحصال کنید ضمن اینکه در طرح‌های جدید واحد فرآوری لجن‌ها دیده شده است که در کارخانه، مواد با ارزش این لجن‌ها را استحصال کند.