معدن: ناجی اقتصاد ایران
دنیای معدن -ایران با حدود ۱ درصد جمعیت جهان حدود ۷ درصد ذخایر کشف شده معادن دنیا را داراست که حاکی از وجود بستر مناسب برای سرمایه گذاری در این بخش است.
به گزارش دنیای معدن ، امروز نقش معدن در اقتصاد برای همه افراد کشور اعم از سیاستمداران و مدیران، کارشناسان اقتصادی، معدنی، صنعتی و ... کاملا روشن است، بخش معدن مزیت شناخته شده اقتصاد است و می‌تواند به عنوان موتور محرک توسعه اقتصادی کشور و حلقه ابتدای زنجیره بسیاری از تولیدات صنعتی بوده و ارتباط تنگاتنگی با صنعت فلزات اساسی همچون، فولاد، صنعت حمل و نقل و ارتباطات، ساخت ماشین آلات، صنایع شیمیایی، پتروشیمی، پروژه‌های عمرانی و ... دارد.
معادن، تأمین کننده مواد اولیه مورد نیاز بسیاری از صنایع اند و در امر خودکفایی صنعتی، ایجاد اشتغال مولد و افزایش تولید ناخالص ملی و درآمد سرانه یک کشور نقش بسزایی دارند. براساس اعلام مراجع رسمی و اکتشافات و مطالعات انجام شده ایران بر روی کمربند مس، طلا و سنگ‌آهن دنیا قرار گرفته و این آرزوی هر ملتی است که چنین ذخایری را در کشور خود داشته باشد تا بتواند از محل فعال کردن آن توسعه کشور خود را رقم بزند.
ایران با حدود ۱ درصد جمعیت جهان حدود ۷ درصد ذخایر کشف شده معادن دنیا را داراست که حاکی از وجود بستر مناسب برای سرمایه گذاری در این بخش است. کشورمان با دارا بودن حدود ۶۸ نوع ماده معدنی (غیر نفتی)، ۳۷ میلیارد تن ذخایر کشف شده و ۶۰ میلیارد تن ذخایر بالقوه با ارزش برآوردی ۱۴۰۰ میلیارد دلار در میان ۱۵ قدرت معدنی جهان قرار دارد و یکی از کشور‌های غنی از حیث دارایی‌های معدنی به حساب می‌آید.
[1] - گزارش اتاق بازرگانی ایران سال 1398
براساس آمار سازمان جهانی کار، به ازای هر شغل مستقیم در بخش معدن ۱۷ موقعیت شغلی وابسته می‌تواند ایجاد شود. اما متأسفانه تاکنون به رغم مزیت‌های خاص کشورمان در بخش معدن، حجم سرمایه گذاری‌های انجام شده در این بخش متناسب با ظرفیت و توانایی‌های این بخش نبوده و به جرئت می‌توان گفت طی ۵ دهه اخیر به دلیل وجود درآمد‌های نفتی در بودجه‌های سنواتی دولت ها، تاکنون مزیت اقتصاد معدنی در سرنوشت کشور ما به طور جدی دیده نشده است.
به طوری که وضعیت معادن کشور در مناطق کمتر توسعه یافته نشان می‌دهد که ۵۱ صدم درصد در مناطق کمتر توسعه یافته غیر فعال هستند که با فعال کردن آنها، توسعه و اشتغال را در این مناطق در بر خواهد داشت.
پژوهشگر: محمود نانکلی
دیدگاهتان را بنویسید