آیا کمیسیون تلفیق سازوکاری برای واردات ۱۰ هزار ماشین آلات معدنی و صنعتی تعیین کرده است؟
دنیای معدن:ابوالفضل رنجبر، فعال کارگری هپکو در گفتگو با خبرگزاری دانشجو با اشاره به مصوبه کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی مبنی بر اجازه واردات ۱۰ هزار خودروی سنیگن گفت: کارگران هپکو نسبت به خصوصی سازی های نادرست و حمایت نشدن این شرکت از سوی دولت های گذشته اعتراض کردند و حالا که این شرکت از خصوصی سازی تاحدودی رها شده و بخشی از مشکلات و موانع تولید در این شرکت برطرف شده، یکباره تصمیمی در کمیسیون تلفیق گرفته می شود که خود مانعی بر سر راه تولید در هپکو است.
رنجبر گفت: با توجه به تأکید رهبر انقلاب که سال های زیادی است تأکید بر حمایت از تولید داخلی و رفع موانع و مشکلات داخلی دارند، ما کارگران هپکو از دولت محرومان و مجلس انقلابی انتظار بیشتر برای حمایت از تولید در این شرکت داشتیم.
این فعال کارگری هپکو بیان کرد: به نظر می رسد تأکیدات رهبر انقلاب مورد بی مهری مسئولان قرار گرفته و انتظار ما نیز از مجلس یازدهم و دولت جدید بیهوده بوده است.
وی ادامه داد: در سال های گذشته مسئولان به جای حمایت از تولید داخلی به حمایت از واردات، دلالی و سرمایه داری پرداخته اند.
رنجبر با اشاره به اینکه تولید در معادن کشور به دلیل ماشین آلات فرسوده دچار چالش و گسستگی شده اند، گفت: این مساله درست است، اما جالب است که مسئولان به این توجه نمی کنند که معادن درست در سال هایی گرفتار کمبود ماشین آلات شده اند که هپکو در اختیار بخش خصوصی بوده و نتوانسته خدمات خود را به مشتریان عرضه کند.
وی با بیان اینکه مشخص است واردات این دستگاه های فرسوده از چه طریقی وارد کشور شده و باعث پر شدن جیب چه افرادی شده است، تأکید کرد: آیا واردات ماشین آلات باعث خروج ارز کشور به طور غیرمتعارف نمی شود؟
این فعال کارگری هپکو در ادامه این گفتگو از کمیسیون تلفیق سوال کرد که آیا سازوکاری برای ایجاد ضمانت درنظر گرفته شده تا این دستگاه های وارداتی جدید به باتلاق ماشین آلات قبلی افزوده نشوند؟
وی تصریح کرد: آیا وقت آن نرسیده که دولت و مجلس انقلابی تصمیماتی بگیرند که منافع مصرف کننده واقعی یعنی معدن کاران و تولیدکننده واقعی یعنی هپکو را تأمین کند.
رنجبر توضیح داد: قطعا شرکت هپکو نمی تواند نیاز ۳۰۰۰ دستگاه در سال کل معادن و راه سازی های کشور را تامین کند، اما انتظار می رود همزمان با مجوز ورود ماشین آلات بخشی از تامین این ماشین آلات به شرکت هپکو با انعقاد قراردادی رسمی صورت گیرد. اما متاسفانه رانت و دلالی و سود برخی آقایان اجازه نمی دهد که واردات حتی ۵۰۰ دستگاه در سال به هپکو اختصاص داده شود.
وی تأکید کرد: با این تصمیمات کارشناسی نشده دور از انتظار نیست که با توجه به این که بخش خصوصی سازی های ناکارآمد و مدیران گذشته و حمله موشکی صدام به این شرکت که تا این لحظه باعث نابودی شرکت نشده، در چند سال آینده شاهد زمین گیر شدن و نابودی کامل یکی دیگر از صنایع مادر تخصصی در ایران باشیم.
دیدگاهتان را بنویسید