شرح خونِ دلی از دولت سیزدهم در بخش معدن

به گزارش دنیای معدن، محمدتقی رادمان فعال حوزه صنعت و معدن در یادداشتی به چالش های پیش روی دولت سیزدهم در حوزه معدن پرداخته و نوشت: انتخابات ۱۴۰۰ که برگزار شد . آقای مخبر به نمایندگی از شهید رییسی جلسه ای گذاشت و برنامه دکتر را در حوزه های مختلف از جمله معدن دریافت کرد و نامه ای در مورد بنده و بخش معدن به فاطمی امین زد ، پس از چند روز سر کار گذاشتن توسط دفتر وی ،نامه در وزارت صمت بایگانی شد!

همان ایام که نقدی به برنامه معدن دولت حاج آقا داشتم آقای نیازی بنده را شبانه به وزارت صمت دعوت کرد و پس از بحثهای فنی گفت که محتشمی پور گزینه ی معاونت معدنیست اما چون رسانه های تخصصی معدن که دست لیبرالهاست هجوه سنگینی کرده اند که آی تخصصش معدن نیست و تجربه اش نفت و بورس و ... است و از گزینه ها حذف خواهد شد . من گفتم اینکار را نکنید و ایشان را بیاورید .

 من چون با محتشمی پور از قبل آشنایی داشتم پای کار رسانه آمدم و دو توئیت و مقاله زیر را در تائید معاون معدنی فاطمی امین نوشتم که جایگاهش تثبیت شد ؛

اخباری از قوت گرفتن انتصاب مهندس «محتشمی‌پور» به سمت معاونت امور معادن وزارت صمت

معرفی یک برنامه و یک مدیر تحول بخش به معدن کشور

بعدها از زبان خود مهندس شنیدم که مخبر داشت ایشان را به عنوان نماینده اقتصادی ایران در فلان کشور معرفی می کرد که ظاهرا فاطمی امین بعد اتفاقاتی که گفتم وی را به وزارت صمت فرا می خواند .

من حدود یک سال بدون پست و حکم کنار محتشمی پور بودم و کمکش می کردم البته حقوقی هم به بنده می دادند .

تقریبا کارهای تحولی خوبی در همان سال اول در بخش ستادی و قوانین و دستورالعملهای معدن پایه گذاری شد لکن در بخش نظام مهندسی و ایمیدرو و سازمان زمین شناسی خیر .

دلیلش هم اینست که روسای هر سه سازمان تقریبا خودشان هم تراز محتشمی پور هستند  ( و این گپ قانونی و ساختاریست و باید ذیل معاون معدنی وزیر باشند ) .

بگذریم

بارها سر موضوع زد و بند نمایندگان مجلس با فاطمی امین به وی تذکر دادم و ایشان توجه نمی کردند تا جائیکه یک روز با خبر شدم ۶ تن از نمایندگان مجلس حدود ۴۰ نفر از نزدیکان را برای عضویت در شرکتهای ذیل نهاد اجرایی معدن به فاطمی امین تحمیل کرده اند .

بنده هم توییت زدم و اسامی آن ۶ نماینده مجلس را منتشر کردم .

فاطمی امین ناراحت شد دستور قطع حقوقم را داد . من آن زمان مدیر کارگروه معدن نهاد هم بودم زنگ زدم به آقای م در نهاد موضوع را گفتم ایشان فرمودند بدون ثبت نامه بزن اقدام می کنیم .

من نامه نزدم به رابط سازمان آقای ا.ا زنگ زدم همین را گفتم که مجددا منجر به اتصال حقوقم شد اما بعد از آن دیگر بزن بزن بود بین من و صمت تا استیضاح دوم که فاطمی امین رفت.

علی آبادی که آمد شروع کرد به خرابکاری ، یک فرد بی ربط به کار را از مپنا آورد گذاشت بالای نهاد اجرایی معدن کشور و مدیر کل حوزه ی وزارتی زمان روحانی را گذاشت معاون حقوقی و پارلمانی وزارت صمت و یک فرد باز مانده از دولت حسن کلیدساز و اصلاح طلبان رو بردن داخل هیات مدیره سازمان و از طرفی هم در مورد سازمان نظام مهندسی و مسائلش هم هیچ ورودی نکردند .

من توئیت تندی زدم و از وی و رییس جمهور انتقاد کردم .

ایشان هم مجددا دستور قطع همکاری ام را داد و محتشمی هم که سر دو راهی انتخاب من و ماندگاری خودش بود منطقا از دست دادن بنده رو انتخاب کرد .

خلاصه بگم که به این دو وزیر صمت دولت شهید رییسی یا معاونانشان بارها نامه زدم و حضورا و شفاها و کتبا و رسما و غیر رسما اجزاء برنامه ی تحولی و انحرافها  را یادآور شدم تا موجب تغییر دربخش معدن کشور شود اما تنها و تنها یک نفر روند تحولی را در پیش گرفت که در مسیرش کارشکنی فراوان کردند آن هم خود محتشمی پور بود که فقط ستاد و نظارت بر اجرای قوانین در اختیارش بود .

نهایتا بار سازمان نظام مهندسی معدن و نهاد اجرایی معدن ( پولسازترین سازمان کشور در بخش معدن با سود بیش از هزار همت در سال) روی زمین ماند و نقطه ی تاریکی در کارنامه ی دولت سیزدهم شد.

در مورد نهاد اجرایی معدن به رئیس جمهور یک نامه ی ۶ صفحه ای نوشتم که پیگیری اما بعد شهادت وی هوا شد و در مورد نظام مهندسی هم که بگذریم . 

امیدوارم دولت چهاردهم دراین دو بخش راه دولت سیزدهم را نرود و نظارت بر انفال ۸۵ میلیون نفر ایرانی را در این ۲۶۰ پروژه ملی که کوچیکش ملی مس با ۳۰۰ همت سود سالانه است را سر و سامان دهد .

درد دل بسیار فراتر از این حرفهاست و جزئیات بسیار دارد . بخشهای مهم و خروجی زحمات کارگروه در این سالها را داخل سایت به شکل مقاله گذاشته ام که علاقمندان استفاده کنند؛

Radmanminer.com

 به نظرم ریشه ی تمام این انتصابات و کارشکنی ها وکارهای زمین مانده دفتر شهید رئیسی و نهاد ریاست جهوری بود که افراد ضعیف و بی تجربه و گاها با سابقه های امنیتی و بدون داشتن حتی یک روز سابقه مدیریت تخصصی در کشور را سوار مسئولیتهای خطیر می کردند و حاصلش هم شد آنچه شد .